BÖLÜM 7

525 29 2
                                    

Sabah kıyafetleirmi almak için erkekn kalkmıştım ama burak hala kalkmamıştı hemen üstüm giyinip burak ı kaldırmama gerikiyordu çünkü eve erken gidip kıyafetlerimi ve kitaplarımı almam gerekiyordu hemen üstümü giyinip burak ı kaldırdım

"burakkkkkk hadi kalk daha bana gidip kıyafetleirmi alıcam" derken sözüme girdi

"sadece burak diyebilirdin mesela :D " ben ise hiç istifimi bozmadan saçımı yapıyordum tam o sırada iceri nermin teyze girdi nermin teyze burak'ın annesiydi

"hadi çocuklar geç kalıyorsunuz daha beyzalara gidiceksiniz" dedi

"hadi burak bak annende söylüyor eğer kalkmazsan ben kendim gidicem" burak hiç yerinden kıpırdamamıştı ben ona demiştim kalkmazsan gidiyorum diye kapıyı açtım ve çıkarken biraz sert kapattım sanırım kapıyı ki o sesle burak

" yuhhhhhhh kıraydın" diye bağırdı bende kapıyı açıp

" eee kalksaydın o zaman" dedim ve tekrar kapatıp aşağı indim kendimi kaybetmiştim burda çünkü evleri gerçekten büyüktü ve bilmiyordum rastgele merdivenlerden inerken bir ses duydum ve sese doğru gitmeye başladım bi oda vardı kapısı açıktı ve içeri girdiğimde pianodan sesler geliyordu fakat kimse yoktu ben ise koşar adımlarla odadan çıktım ve mutfağa gider bi su içip aşağıda burak!ın gelmesini bekliyordum sonunda gelmişti tabi benim betim benzim atınca burak hemen sordu

"neoldu sana korkmuşa benziyorsun"

"ha banamı yok bişey ya iyiym ben"

"peki ısrara etmiyorum"

"yanlız gitmezsek geç kalıcaz" dedim ve kapıya doğru yöneldim dışarı çıktığımda hala o pianoyu düşünüyordum yol boyunca hiç konuşmadık ve eve gelmiştik hemen kiyafetlerimi giydim ve çantamı alıp direk aşağı indim anneme bişey söylemedim çünkü uyuyordu uyandırmak istemedim yazık kadıncağıza ve evden çıkarak okulun yolunu tuttuk yol boyunca o kadar çok dalmıştım ki tabi kii bırak ın beni dürtmesiyle beraber ürküldüm ve burak tekrar

"sana bişey olmuş ne oldu söyle aileden birir bişey mi yaptı"

"yok yok aileden kimse bişey yapmadı hem bişeyimde yok ki " dedikten sonra okula gelmiştik ve ilk defa okula gelmeme birazda olsa sevinmiştim çünkü tam cevap verdiğimde burak bana bişey diyememişti herneyse sınıfa girdiğimizde bizim grup vardı sena nazlı mert bizde yanlarına geçip oturduktan sonra nazlı

"beyza sana bişey mi oldu korkmuş ve durgun gibisin"

"ya yeter artık yok bişeyim" dedim ve sınıftan çıktım biraz ahvaal almama gerekiyordu çünkü kafamda birsürü soru vardı düşüncesine kapılmışken gene yanıma burak geldi ve çok sert bir sesle

"beyza sana ne oldu diyorum sabahtan beri bişey yok diyip duruyorsun ama bişey var söyle bana ne oldu"

"ya offf sizin merdivenlerden inerken bir ses duydum ve sese doğru gittim odada piano çalıyordu fakat kimse yoktu açıkcası biraz korktum" der demez burak kahka atmaya başladı

" hahaha sen hahaha onu hahah alllahım ya hahah o otomatik kendi çalıyor hahaha" dedi bende kahka atmaya başladım çünkü yerin dibine girmektense kahkaha atmak daha yiydir dercesine düşündüm d:AS

............

son dersimiz matematikti ve en sevmediğim dersi lanet olsası bi zorluğu var çünkü dAS: ve ders zili çalmıştı hoca geldi herkes ayağı kalkıp oturdu klasik işte :D hoca derse başlamızdı biraz dinledikten sonra kafamı sıraya koymuştum çünkü matematik bana kafa yapıyor ve bi anda baş ağrısı yapıyordu hoca birden beyza diyince ürküldüm açıkcası

"efendim hocam"

"en son ne dedim kızım"

" X kaçtır dediniz hocam"

"aferin kızım otur" hahaha hocayı göt etmiştim öylesine böyle olur işte kesin bu şimdi beni ders dinlemiyo sandı ama cevabını verim oh iyiy oldu zaten gıcık kapıyorum şu hocaya

......................

veeee zillllll en sevdiğim şarkıydı zil sesi herkes eve dağlıyorud bizde bizim grup bugun cafeye gidicektik hepimiz birlikte okuldan çıkan en son biz olduk çünkü üstümüzü dğeiştirdik kendimize çeki düzen verdik mağlum o tipsiz halimizde cafeye gidemezdik gitsek bile taş çocuk kesmeye cürret edemezdik :D herneyse okuldan çıkmıştı ve cafeye geldiğimizde etrafımızda birsürü taş çocuk vardı heen bi masaya oturduk ve ben hemen taş çocuk kesmeye başladım fakat bazı kişiler kıskanıyordu mert ve burak e tabi kıskanmaları normaldi onlarla çocukluk arkadaşıydık resmen abi kaderş ilişkisi gibi bişeydi ve mert

"öhöm öhöm nabıyorsun beyzacım"

"hiççç etrafa bakıyorum"

"tabi canım etrafta çocuklar olucak ve sen etrafa bakmıyacaksın evet anlıyorum"

":D"

"bakma lan onlara kıskanıyorum seni"

"ya sanane be slk şey"

"atar yapma valla döverim adam ol haaa" tabi ben onu gene takmıyordum çaktırmadan etrafa bakıyordum yanımıza garson gelmişti

"ne arzu ederniz" içimden birden taş çocuk diyesim geldi fakat asla onu demedim :D

"ben bir milkshake alıyım" tama o zamn bizde ondan alalım dediler bizim çocuklar sonunda milkshakelerimiz gelmişi herkes içiyordu ben hem içiyor hem internette takılıyor hemde taş çocuk kesiyordum

........

sonunda eve gelmiştim bugun baya gülüp baya yorulmuştuk hemen yatağıma geçtim kitap ve kulaklığımı aldım bir taraftan kitap okuyor bir taraftan şarkı dinliyordum

Yakışıklı ÇocukHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin