- - -
Merdivenlerden inerken Mert sürekli bana bakıyordu hissediyordum kafamı ona doğru çevirince göz göze geldik ve neden olduğunu bilmeden biranda panik yaptım elim ayağım birbirine dolaştı ve..düştü- bir dakika yerde değildim bir yerimde acımıyordu gözlerim kapalı olduğu için ne olduğunu anlamamıştım gözlerimi yavaş yavaş merakla açtım ve Mert beni belimden yakalamış düşmemi engellemiş meraklı gözlerle bana bakıyordu.
"İyimisin"
"İyiyim"
"Az kalsın düşüyordun"
"Evet biraz öyle oldu"Ne!? biraz öyle oldumu ne saçmalıyordum ben?
"Biraz öyle oldumu??"Mert'te benimle aynı tepkiyi verdi ne kadar ortak noktamız var
"Ee... şey yani"
"Tamam açıklama yapmak zorunda değilsin merdivenin ortasında kaldık zaten hadi inelim"
"Tamam"
Mert ilk başta konuşmak istememişti ama şimdi de sanki 10 yıldan beride arkadaşmışız gibi davranıyor ne garip bir çocuk bu.
Merdivenlerden inerken arkamızdan biri seslendi ikimizde arkamızı döndük:
"Mert" ayyy erkek olmasına rağmen ne kadar tiz bir sesi var kulak tırmalayıcı
"Hakan ne işin var burada?"Hakan yanımıza gelerek
"Ben 2 yıldan beri buradayım asıl senin ne işin var?"
"Ben bugün geldim eğer burada olduğunu bilseydim haber verirdim"
"Önemli değil ya ee Eve mi gidiyorsun yoksa etüte mi kalıcakasın?"
"Yok bugün eve giderim arkadakantinde bir kahve içip giderim"beni arkadaşına arkadaşIM dedi
Hakan;
"Bende onu soracaktım arkadaş kim?"
"Adı Yeşim sıra arkadaşım"
"Merhaba bende Hakan"dedi ve elini uzattı bende elimi uzatıp;
"Memnun oldum"dedim sadece
Hakan'ı görünce moralim bozuldu Mert'in okulda benden başka arkadaşı olması moralimi bozmuştu onun tek arkadaşı ben olayım sadece benimle konuşsun sadece benimle kantinde kahve içsin sadece benimle gülsün ama bunları başka biriyle yapmasın sadece benimle sadece ben.
"Kardeşim ben kaçtım haberleşiriz seninle"dedi Hakan
"Görüşürüz"
Hakan gitti.Mert bana bir soru sordu
"Hakan'ı daha önce görmüşmüydün"
"Hayır neden ki?"
"Hani aynı okuldasınızya ondan sordum"
"Hayır görmedim hiç kaçıncı sınıf?"
"12" ben bu çocuğu neden hiç görmedim ki?
"Bilmiyorum ama daha önce hiç görmedim"
"Garip"dedi Mert.
Ben cevap vermedim.
...
Kahvemizi içmiştik Mert'te eve gitmişti. Daha bugün gelmesine rağmen çok fazla yakın olmuştuk neden böyle oldu hiç anlamadım.
Son 5 dakika hadi zaman biraz hızlı ol çok yoruldum 9 saatin ardından 1 saat etüt çok fazla yoruluyordum ama eve gitmekten iyiydi.
...
"Yeşim kızım hadi sofrayı kurmama yardım et" diye bağırıyordu annem,annem hiç bir zaman hiç bir işi tek yapmaz illaki yanında ben olucam bana bayıldığı için değil ha onun iş işleyip benim oturmam zoruna gittiği için başka hiç bir sebep yok.
"Ders çalışıyorum anne birazdan gelirim"dedim ve demez olaydım tekrar başlıcaktı 'iş buyurduğumda ders çalışırsın zaten hep sen işten kaçıyorsun' belki sizede tanıdık gelmiştir bu tür sözler,ve haklı çıktım;
"Sen zaten hep bana yardım edeceğinde ders çalışırsın ama gezmeye gidilecek olsun hemen atlıyorsun sen ders falan çalışmıyorsun ben iş buyurduğun için yapıyorsun" artık avuçlarımın içini sıkarken yara olmuşlardı sinirimi başka şeylerden çıkarmamak içim hep avuçlarımı sıkıyordum evet işe yarıyordu ama kendime zarar vermiş oluyordum.
Sinirden ölmeme az kaldı cidden bu tür sözlere o kadar çabuk sinirleniyordum ki saçımı başımı yolasın geliyordu.
Annemin bu sözlerinden sonra hiç sesimi çıkarmadım sadece sustum,susmaktan başka çare de yoktu zaten.
...
Derslerimi bitirip anneme yardıma içeri girdiğimde annem herşeyi halletmişti
Annem;
"Ben işi bitirince seninde ders bitiyor vay be bilerekmi yapıyorsun yoksa tesadüf mü?"Artık çok fazla yorulmuştum dayanacak gücüm gerçekten kalmamıştı kaç defa intihar etmekten vazgeçtim kaç kere bu sefer gerçekten karar verdim deyip vazgeçtim hiç birinin haberi yok olmasında zaten eğer haberleri olursa beni kendileri öldürüler
"Bende şimdi sana yardım etmeye gelmiştim ama sen bitirmişsin ben ne yapabilirim ki bana neden kızıyorsun?"
Dediğim anda babam salondan konuşarak geldi;
"Başka zaman öldürsek ders çalışmazsın ama iş buyrulduğunda koşa koşa ders çalışmaya başlıyorsun.Annen haklı."
Biraz daha üstüme gelirlerse bağıra bağıra ağlıcaktım beni anlamıyorlar ve hiç bir zamanda anlamıcaklar her gün düzenli olarak 200 soru çözüyorum hiç bir sebebi yokken sınav seneme daha 2 yıl var ve ben yinede sanki sınava girecekmiş gibi ders çalışıyorum bunu gören yok ama.
"Ders çalıştığımı hiç bir zaman görmüyorsunuz her gün hiç bir sebep olmamasına rağmen eşekler gibi ders çalışıyorum bunu hiç biriniz görmüyorsunuz.Her gün okulda 9 saat ders görüyorum üstüne birde 1 saat etüte geliyorum birde bunların üstüne evde soru çözüyorum bunu görmüyorsunuz ama geçen hafta çok yorgun olduğum için ders çalışmadım bunu hemen fark ettiniz be bu bir gün size sanki 1 yıl boyunca ders çalışmıyormuşum gibi geliyor ama bende insanım yoruluyorum dinlenmem gerek"ağzımdan istemsiz bir şekilde bunlar çıkıvermişti ben bunları söylemeyi hiç planlamamıştım sessiz kalıp sadece onları dinlemeyi düşünüyordum ama planladığım gibi gitmedi ama haklıydımda artık çok yorulmuştum okulda okulun en eğlenceli kızı ama evde cehennemi yaşayan ailesi yüzünden geceler boyu ağlayan biri olmaktan gerçekten yorulmuştum...
Eveet aşklarım bu bölüm gerçekten baya uzun oldu yazım yanlışları varsa eğer kusura bakmayın...Sizi seviyorum
