Yalnız olmak değil aslında zor olan
Sensiz olmak zor
Biliyomusun ben hep böyleyim hep sonradan gelir aklım başıma..
Sevmesini iyi bilmezdim aslında
Ama insan özleyince gerçekten sevdiğini anlıyo
Birgün karşına çıksam beni gördüğünde güldüğün gibi güler misin tekrar ?
Hem ellerin üşümüşse yine tutar ısıtırım
Bilirsin sıcak oluyo ellerim
Yanakların üşüdüğünde avuçlarımın arasına aldığım günler geldi aklıma..
Ne varda aklıma gelirsin ki be
Çok zor geçiyo aklıma geldiğin geceler..
Gerçi uzun zamandır rahat uyuyabildiğim akşamım olmuyo..
Sabah uyanmakta zor oluyo aslında
Çünkü gülüşün geliyo aklıma
Bugün bi şey olur karşılaşırız umuduyla çıkıyorum sokağa
Belki bugun bi yerden düşerim hastaneye giderken seni görürüm
Yada birgün eve gittiğim otobüste çıkarsın karşıma
Umut fakirin ekmeğidir işte güzelim
Bin umutla gözüm yollarda hep
Gözüm yollarda ve sen heryerde oluyosun
Sokaktan geçen birisin yada otobüste yer verdiğim hamile kadının yüzündeki ifadedesin..
Gece yatarken tavanımda beliriyosun bazen o zaman uykum gidiyo işte
Kocaman umutlar örtü oluyo üstüme
Bende onlara sarılıp yatıyorum
Kocaman gözlerini görüyorum
Yüzün gülerken parlıyodu hep
Şimdi hayallerimi aydınlatan tek ışık kaynağı oldu..
Kara gözlüm benim
Çok unutkanım ben aslında
Unutamadığım tek şeysin sen
Belkide unutmak istemediğim
Çünkü sen varlığıyla mutluluk veren tek insansın..
Biliyo musun
Adam oldum ben
Şiirler yazdım
Göz yaşları döktüm uğruna
Kocaman adam oldum sayende..
Hayat çok kısa ve ben hala sensizim..
Birgün yeniden daha güzel bir güne beraber uyanmak için iyi geceler sana..
