Kaç olay kazılır ömrünce insan aklına
Gözlerimin hemen önündesin her kapatışımda
Senle nasıl azaldığımı bilsen keşke
Nasıl yorulmuş meğer umudum
Nasıl anlatacaklar bana bu sonu
Sen miymişsin gereken
Sarsmak için inancımı
Kıyıya vurdu güzellikler
Gitmiyor aklımdan
Kulaklarımda tüm çığlıklar
Gözümün önünde korkun
Hangi çirkin oyunun parçası oldun
Nasıl anlatılacak şimdi yokluğun
Bir masal düşün
Derin sular yok
Annesinin hemen yanında çocuklar
Gözyaşları yok
Oyunlara dair tüm koşmalar
Kaçış yok
Çıplak avuçlarını güneşe uzat Alan
Yalın ayaklarınla yürüyelim kumsalda
Kısılmasın gözlerin, gölgenim
Kalelerle dolduralım sahili
Vuramasın güzellikler bir daha
Herkes ağlasın tam da şimdi
Senin gülmene ihtiyacım var iyileşmek için
Öylesi zor bir yokluk ki seninki
Ben affedemiyorum kendimi,
Sen de affetme beni, bizi
