Κεφάλαιο 1°

935 122 88
                                    

°•Με ένα κύκλο, και μια τελεία, η γη σείεται, η συμφωνία σφραγίζεται με αίμα και το μέλλον αλλάζει ριζικα...•°


Οι ψιλες νιφάδες χιονιού που έπεφταν από το απόγευμα είχαν δημιουργήσει πάχνη στο νωπό χώμα με αποτέλεσμα τα χιλιάδες νεκρά πια κλαδάκια, να μένουν καλά κρυμμένα από κάτω. Δεν υπήρχε χειρότερη εποχή για να ξεμείνει από υλικά.
Ο μανδύας που φορούσε ήταν βαρύς, μαύρος με μια κουκούλα που έπεφτε κατά μήκος όλου του προσώπου και κάλυπτε κάθε χαρακτηριστικό.
Στα χέρια είχε το αγαπημένο της καλάθι το οποίο κρατούσε αρκετά σφιχτά και τα βήματα της κάτω από το ολόγιομο φεγγαροφωτο ήταν σιγανα και προσεκτικά. Σε καμία περίπτωση δεν επιθυμούσε να τραβήξει τη προσοχή.

Το δάσος έμοιαζε νεκρό και η φύση σε χειμερία νάρκη αυτή την εποχή του χρόνου. Είχε συνηθίσει όμως… Ίσως δεν ήταν επιλογή της να χωθεί βαθιά μέσα σε αυτό και να φτιάξει τη καλυβα της, μα αποδείχθηκε σωτηρία λύση στη νοσηρή της μοίρα. Μια μοίρα που μετά τη μεγάλη καύση του Σάλεμ, ήταν σχεδόν προδιαγεγραμμένη για όλους του είδους της. Η υποτιθέμενη Ιερά εξέταση της πολιτείας σε συνδιασμό με τα πολιτικά στελέχη, ενώθηκαν για να καταπολεμήσουν το φαινόμενο αυτό – έτσι το ονόμαζαν, και άρχισε ένα ανελέητο ανθρωποκυνηγητό έκτοτε.

Έναν αιώνα σχεδόν μετά και αγγίζοντας το 1750, φήμες πως η εκκλησία άρχισε να συνεργάζεται με κάτι απόκοσμο για τη καταστροφή τους, βγήκαν αληθινές.
Η πρώτη επίσημη σφαγή – γιατί ήταν εκατοντάδες οι άλλες , κατοχυρώθηκε στα χαρτιά τέλη του 1789 στη Πενσυλβάνια, όταν ο δήμαρχος εντόπισε κατά την έναρξη του χειμερινού ηλιοστασίου, μια διαμελισμένη γυναίκα να κείτεται στις παρυφές του χωριού.

Τα νέα ταξίδεψαν αρκετά γρήγορα και με τη δημοτική σκηνή να παραδίδει εντελώς τα σκήπτρα στην εκκλησία, η κατάσταση βγήκε εκτός ελέγχου. Φήμες για πλάσματα τεράστια που έμοιαζαν με λύκους και κατασπαραζαν δίχως έλεος και οίκτο κάθε γυναίκα και άντρα που ήταν φωτισμένος, δεν άργησαν να εξαπλωθούν.
Αρκετοί δεν πίστεψαν σε αυτά…Ήταν σίγουροι πως η εκκλησία δε θα συνεργαζόταν ποτέ με κάτι τόσο σκοτεινό και πως οι ελάχιστοι που επέζησαν από το πλάσμα αυτό, ήταν υπερβολικοί στις περιγραφές τους. Αυτοί, ήταν και οι πρώτοι που βρέθηκαν σφαγμένοι. Ογδόντα χρόνια μετά , όσοι επέζησαν επικοινωνούσαν σπάνια και πάντα υπό το φως της μέρας τους θερινούς μήνες που ήταν και πιο ασφαλεις. Μέχρι δύο μήνες πριν…

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jul 07, 2022 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Άλφα Where stories live. Discover now