Gün Batımı

1.

Sabahın ilk ışıklarıyla gözümü açtım.Saat yediydi.Odamdan çıktım ve aşağıya indim.Herkez uyuyodu.1-2 saate uyanırlar diye düşünerek tekrar odama çıktım.Biraz kitap okurken,biraz telefon oynarken zaman geçiverdi.Hizmetçiler kalkmış kahvaltıyı hazırlıyolardı.Dedem de kalkmıştı.Onun yanına gittim.Kahvaltıya inmesini söyledim.Oda amcamların geleceğini söyledi.Geldiler,gelmez olsalardı.O karısı yokmu şeytan gibi.Hele o küçük çocukları çok sinir.Bi ara odaya kilitlemeyi bile düşündüm.Büyük kızı Pelini severim.O annesi gibi değildir.16 yaşında bi genç kız.Anlaşırız da zaten.Amcam bi garipti.Karısıyla birlikte dedem beni kötülemeye çalışıyolardı.Benimle ne alıp veremedikleri var bilmiyorum demk isterdim ama maalesef biliyorum.Dedem bütün mal varlığını bana bırakmak istiyodu.E tabi öyle bir şey olursa onlar açıkta kalacaktı.O gün akşama kadar onlarla geçti.Tatil günümü de mahvettiler.Bir hafta kadar zaman oldu.Okuldan çıktık.Arkadaşlarla kahve içmeye gittik.Tam oturduk,bide ne görüyüm:bizim önümüzdeki masada yengem oturuyodu.Hiç çaktırmadım.Biz siparişimizi verip rahat rahat otururken,yengemin yanına bi adam geldi.Oturdu,biraz konuştular.Daha sonra elini tuttu.Ben o an ufak bi şok geçirdim.İçimden sadece fotoğraflarını çekmek geliyodu.Ama çekersem yakalanırdım.Kızlara selfie çekinelim dedim.Ama çekerken bizden çok onları aldım kameraya.Ve işte oldu.Bu benim elimdeki büyük bi kozdu.Yaklaşık 5 gün sonra onlara yemeğe gittik.Yengem sofrayı hazırlıyım diyerek mutfağa gitti.Hemen peşine takıldım.

-Yardıma ihtiyaç var mı?

-'Sen hiç yardım edermiydin ya.Kafana saksı falan mı düştü.'

Bu imalı tavırları insanı sinir eder gerçekten.

-Aynen öyle.Bu ara birisinin gerçek yüzünü gördüm de ondandır bu gariplik.Ufak bi şok yaşadım diyebilirim.

-'Kimmiş o?'

-Bi arkadaşımın sevgilisi.Geçen gün başkasıyla gördüm de arkadaşıma söylesem mi bilemedim.

-'Niye hemen kötü düşünüyosun.Belki arkadaşıdır.'

-Yok ya.Hiç arkadaşı gibi değildi.Hem elini tutarken gördüm.Bide biz selfie çekinirken kameraya yakalanmış.Resmini gösteriyim istersen.

-'Göster bari merak ettim.'

Telefonu aldım elime. Zevkle fotoğrafı açarken dedem seslendi.

-'Hadi artık,acıktık.'

-Tamam dedecim geliyo.

Fotoğrafı gösteremedim.Ama bi yolunu bulup göstericektim.Benim bildiğimi öğrenecekti ki biraz korksun.Öyle her şeye burnunu sokmasın.Daha sonra aklıma bi fikir geldi.Gece eve döndük.Ertesi gün yeni bi telefon kartı aldım.İşte şimdi plan başlıyodu.Acaba canım  yengeme ne yazsam.Sonra karar verdim ve şöyle yazdım:

-'Hande hanımcığım yakalandın.

Yok yok bu olmadı hanımcığım falan.Şöyle yazıyım:

-'Seni yakaladım hande. Sevgilini ve seni.'

Bu da çok resmi oldu ama ya.En iyisi fotoğraf atmak diye düşündüm.Fotoğrafı kırptım ve gönderdim.İki dakika sonra mesaj geldi.Şöyle yazmış:

-'Kimsin sen?'

Sadece şunu yazdım:

-18.02.2022 hatırladın sanki.

-'Kimsiniz siz neden bahsettiğinizi anlamadım.'

-Dur o zaman şöyle anlatıyım:18 şubat günüydü.Saat öğlen 2 civarı.Park kafede.

Evet evet şimdi daha açıklayıcı oldu.

-'Ben sizin ne demek istediğinizi anlamıyorum'

-Bilmemezlik yapma hande.Seni ve sevgilini yakaladım.Elimde kanıtlarım da var.

Bu mesajdan sonra telaşlanmıştı.

-'Sen kimsin ne istiyosun' yazmış.

Aradan 3 hafta geçti.O günden sonra bi daha mesaj yazmamıştım.

Okulda mersine gezi vardı.Yarın yola çıkacaktık.Sabah erken kalktım.Gittik,gezdik ve geldik.Aradan 3 gün geçmişti.Eve geldim.Zili çaldım.'Niye kimse açmıyo?'Tekrar çaldım zili tekrar ,tekrar...Dedemi aramak için telefonu elime aldım.En son 2 gün önce konuşmuştuk.Aradım ama açan yoktu.Bu işte bi terslik vardı.Amcamı aradım.Oda açmadı.Akşam hava kararana kadar evin önünde oturdum.

-Açmıyo,açmıyo!Aradığım hiç kimse telefonu açmıyo.

Saat 9 olmuştu.Ne gelen vardı ne de giden...Artık burada bekleyemezdim.Amcamgilin evine gitmeye karar verdim.Bi taksiye binip evlerine gittim.Zili çaldım.Yengem açtı.

-Yenge ne oluyor.Niye kimse telefonunu açmıyo?

Susuyodu.Arkasından pelin geldi.

-'Aylin abla,dedem öldü.'

-Ne!Ne diyosun sen pelin.Ne saçmalıyosun?

-'Hayır saçmalamıyo' dedi yengem.'Senin o deden olacak adam iflas etmiş.Sonrada kafasına sıkmış.'

-Hayır!Hayır olamaz böyle bişey.

O gün onların evinde kaldım.Sabaha kadar konuştuk.O üç gün içinde olanlar olmuş.Dedem iflas etmiş.Dün gece kendisini vurmuş.Bugünde toprağa vermişler.İnanamadım böyle bişey olamazdı.3 gün kadar amcamlarda kaldım.3. gün akşam yengem yanıma geldi.

-'Sen artık burada kalamazsın.' dedi.

-Neden?

-'Çünkü seni istemiyorum.'

-Yenge benim sana ne zararım var.Niye böyle yapıyosun?

-'Bak biz senin karnını doyuramayız anladın mı?Sana bakamayız.'

-Demek öyle ha.Dedem yaşarken,bende para varken böyle değildi.Artık fakirim diye mi böyle oldu?

-'Evet aynen öyle.Hadi şimdi çık git evimizden.'

-Tamam gidiyorum,ama önce halletmem gereken bi iş var.

Telefonumu,montumu ve kıyafetlerimin olduğu valizimi aldım.'Amcam nerde?' diye sordum.

-'Napıcaksın sen amcanı?'

-Senin onu aldattığını söyliycem.

-'Neden bahsediyosun sen ya?'

-Sen benim neden bahsettiğimi iyi biliyosun.Hem ben bu cümleyi hatırlıyorum sanki.Mesajlaşırken de bunu kullanmıştın.

Yüzünde şaşkın bi ifade belirdi.

-'O sen miydin?'

-Aa nerden bidin?

Amcam salondaymış.Yanına gittim.

-'Sen hala gitmedin mi?'

-Amca sende mi beni istemiyosun?

-'Evet istemiyorum. Şimdi buradan git.'

- Senin kafanı hep bu şeytan kadın dolduruyo demi?İyi o zaman,bende sana bu kadının ne pis bi insan olduğunu gösteriyim.

Yengem telaşlanmıştı.

-'Aylin senin kafan karıştı heralde kızım.Hadi sen bi yukarı çık biraz dinlen öyle konuşalım.'

-Şimdi kızın mı olduk yenge.Daha yeni demediğini bırakmamıştın.Ama sen dur.Senin ne olduğunu amcam da öğrenecek.Telefonumu aldım elime.Fotoğrafı açtım ve amcama gösterdim.

-Amca bak.Ama sen ufak bi şok yaşadın heralde.Ben sana izah edeyim.Şurada gördüğümüz kişi senin karın buradaki de sevgilisi.Nasıl şimdi daha açıklayıcı oldu dimi?

Arkama bakmadan dışarıya çıktım.Hava soğuktu.Montumu giydim. Öylece yürüyodum.Ne yapacağımı,nereye gideceğimi bilmeden...