bedenimde iki kişi birlikte yaşıyor. birisi yaşamak için can atarken, diğeri ölmek için çabalıyor. manik olan bazen diğerini mutlu edebiliyor, fakat buna karşılık olarak depresif olan da diğerine zarar veriyor; hem fiziksel, hem ruhsal...
depresif olan bazen uğruyor, birkaç hafta kalıyor ve daha sonra beni terk edip gidiyor. o gidince bazen gelen giden olmuyor, her çok nötrleniyor, hayatımda ne olumlu ne olumsuz şeyler oluyor. bazen manik geliyor, birkaç hafta da o duruyor ve sonra bu döngü devam ediyor...
fakat bir bedende iki kişi birlikte yaşayamıyormuş, ben bunu çok sonra öğrendim. ikisi birlikteyken karmaşa çıkıyor, varoluşum resmen bir enkaza doğru yol alıyor.
nereden mi biliyorum? gözümün önünde depresif, manik olanı öldürmeye çalıştı; hem de benim bedenimi kullanarak...
depresif ölmek istiyordu, hayat ona fazla gelmişti.
manik yaşamak istiyordu, hayatı daha keşfedememişti.
depresif ölmeliydi ama ölürken manik de onunla gelecekti, bu yüzden öldürülmesi gereken manikti.
manik veya depresif... onların kendilerine verdiği zararların sonuçlarına ben katlanıyordum.
okulda dengemi kaybetmelerim, kendimi boğmaya çalışmalarım, fazla dozdan kendimi kaybetmek için verdiğim çabaların hepsi onlar yüzündendi...
onlar beni öldürüyor,
onlar beni öldürecek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kayıp ruhlar cehennemi
Non-Fictionkayıp ruhlar cehennemine hoş geldin. buraya ruhumdan geçenleri yazıyorum, amacım okunma elde etmek değil, amacım ruhumu iyileştirecek kişileri bulmak. bu yazıları okuyorsan aramıza hoş geldin, biz dört kişiyiz ve seni her türlü kabullenmeye haz...
