O adamın geçmişinde annesinin ve babasının kavgaları vardı . Babasının onu kemerle dövdüğü zamanlar vardı. O şeker,mendil satarken arkadaşları futbol oynuyordu. Bir kere bende oynasam ne olur dedi . Ve oynadı akşama kadar eğlendi akşam eve geldiğinde babası elinde kemerle onu bekliyordu . Babası nerdeydin bilmeden kemeri çocuğun beline geçirmişti . O an çocuk yerle bir olmuştu . O gün yemin etti " Ben büyüğünce babam gibi olucam ne seicem nede birine iyi davranacağım " dedi çünkü babasının hiç dayak yemeeğidini ve hiç böyle çalıştığını düşünmemişti ? Yıllar geçi ve birini tanıdı . O biri ona okadar iyi davranıyorduki öbürü hiç aldrmadan onu iki kat fazla iyi kötü davranıyordu . Bir gün adam dediki "Neden" obiri ona "peki sen neden kötü davranıyorsun ve bukadar hırcınsın " dedi. Adem ônce geçmişini anlatmak istemedi ama sonra ısrara dayanamayıp anlattı. Karşısındaki adam şaşkınlılkla ona baktı. Sonra dayanamayıp " sen baban değilsin ve baban gibi davranmana gerekte yok hem sen onun gibi davranınca ondan ne farkın kalmıyor " deince adamın başına dank ediyor. Ve o günden sonra onlar kardeşten öte olmuşlar ve adam kendine yeni sayfa açmış ve artık kaybemek yerine kazanmayı tercih etmiştir . Ve artık hayatında KAYBETMEK DİYE BİR KELİME YOKTU . Onun için
