BY14: MAGAYON

6K 192 16
                                    

Asha's POV

"Dad, you should not have done that."

I could hear voices, but it wasn't clear at first. Surely, it was Skater. May kausap siya na hindi pamilyar ang boses sa akin.

We were kidnapped. That's that last thing I remembered kaya agad akong napabangon. Aww! My head fucking hurts! Anong nangyari? Unti-unti na luminaw ang paningin ko.

I am inside an unfamiliar room. I started panicking. Was it my Papa? Binalikan na ba niya kami?

"Hey, hey...I am here." Naramdaman ko ang mainit na palad ni Skater sa kamay ko.

He's here.

Oh, my god! Huminga ako ng malalim. Akala ko kung ano na naman ang nangyari.

Skater...Skater is here. He is safe. Mabuti naman.

"Where are we?" Sapo ko ang noo ko habang nililibot ang tingin sa kabuuan ng kwarto.

Natuon ang atensyon ko sa isang matangkad na lalaki na medyo hawig ni Skater. His face weren't soft like Skater. His eyes weren't smiling. He's the serious version of Skater.

Teka...napakurap ako. I know this guy!

Lumipat ang tingin ko kay Skater.

"I'm so sorry, I didn't mean to scare you. It's just my dad..." Masama niyang tiningnan ang tinawag niya na Dad.

Dad? Daddy niya ang lalaking nasa harapan ko?

"I apologize, iha. It's just that my son, sigurado ako na hindi siya sasama sa mga tauhan namin kapag pinasundo ko siya. So, I decided to kidnap him." He explained. "I am Scott Mejia. Let me treat you with some good food to make it up to you."

"Dad, she's Asha." Skater introduced me.

Tumayo na rin ako at inayos ang sarili ko dahil ramdam ko na nakakahiya na talaga ang hitsura ko. Skater put his hands behind my back while he was looking at his Dad.

"Girlfriend mo na ba?" tanong nito habang nakatingin sa akin. Hindi ko mawari kung ano ba ang nasa isip nila.

"Hindi pa, Dad."

"I see."

Yumuko ako dahil nakatingin pa rin ang Dad niya sa akin. Hindi naman masama ang tingin nito. Parang may iniisip lang o inaalala.

"Aren't you..." Hindi niya itinuloy ang sasabihin niya.

Pero sigurado ako na kung hindi si Papa ang kilala niya malamang na si Mama. She's an actress. That is why it wasn't easy to hide where I came from kahit na magmukhang taong grasa ako dahil halos buong mundo...alam ang nangyari sa pamilya namin.

Skater may not say it, but I am sure he knew. Isang search mo lang naman sa internet ay malalaman mo na ang buong buhay ko.

"I'll wait for you in the dining area. You should eat before you go back." Lumabas na siya at naiwan kaming dalawa ni Skater sa kwarto.

"You are the son of the CEO of the Mejia Food and Drug Corporation." I widened my eyes. I didn't expect that. He's old money. It would also explain why his things, even if they were old, were all branded.

"You know my Dad?" Medyo gulat na tanong niya.

"Oo naman," sabi ko.

People in the food industry knows him very well. In fact, ang company nila ang supplier namin ng lahat ng gamit ko sa coffee shop. Halos lahat ng produkto ng kompanya nila ay tinatangkilik hindi lang dito kundi pati sa ibang bansa.

"How come?"

"Bakit hindi? Lahat ng food product gawa ng kompanya niyo," sagot ko.

"Ah, right." Parang ngayon lang niya nalaman ang bagay na 'yon. "Do you buy them?"

Brewed Yesterday (Bar Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon