LİSELİ AJANLAR

7.BÖLÜM: ORTAKLIK BİTTİ

Dışarı çıktığımda adamın etrafında bir sürü insan vardı. Çok dikkat çekmeden arabaya bindik ve oradan uzaklaştık. Benim evime gelmiştik . Ben tam arabadan inerken Görkem kolumdan tuttu

-" Yüzünü asma sakın. Kimse bizden en ufak bir şüphede bile bulunmasın"

Sadece kafamı salladım ve evime çıktım.
Her zamanki sexiliğimle giyindim ve makyaj yapıp arabamın yanına indim.

Okula geldim . Dünkü kavgadan sonra birsürü kız ve erkek etrafıma toplandı. Her kafadan bir ses çıkıyordu. Nasıl dövdün. Nasıl yaptın. O hareketleri nerden öğrendin. En sonunda dayanamadım ve çığlık attım.

-"Eee. Yeter Be çekilin önümden"

diye bağırdım.

Hiç kimseyi takmadan sınıfa gittim. Görkem sınıftaydı .

-"Günaydın Mia"

-"Günaydın"

Dedim gülümseyerek.

Biz konuşurken yanımdaki bir grubun sabahki cinayetle ilgili konuştuklarını duydum .

Sonra hiçbirşey belli etmeden sınıfı terk ettim.
Bodrum katta bir depoya girdim . Kapıyı kapatırken Görkemin geldiğini gördüm. Sonra içeri girdi ve kapıyı kapattı.

-"Korkma. Burda rahat konuşabiliriz. Kamera yok."

-"Nerden biliyosun"

-"Çünkü bu okulun sahibi benim üvey babam. Nerde ne var herşeyi avucumun içi gibi bilirim"

-"Peki gerçek babana ne oldu. "

-"Ben 2 yaşındayken öldü . Aynı seninki gibi. Annemde şimdiki babamla evlenmek zorunda kaldı. "

-"Peki annenle baban ajanmıyďı"

-"Evet"

-Son bir soru annen neden evlendi"

-"Çünkü babam örgütün lideri"

-"Nasıl yani .Peki baban örgütten atılmana karşı çıkmadı mı?"

-"Hani son soruydu"

-"Offf cevap ver işte"

"Tamam tamam. Bişey yapmadı. Çünkü beni kendisi attı"

-"Ne! Neden böyle birşey yaptı"

-" Boşver. Nedenini belki sonra söylerim . Neyse sen iyimisin"

-"Emin değilim. Kendimi, hapishane kaçkını, azılı bir suçlu gibi hissediyorum "

-"Normaldir. Sonuçta birisini öldürdün. Kolay değil tabi"

-" Sen nerden bilceksinki"

-"Doğru. Bilemem ama anlayabilirim"

Dedi ve arkasını döndü ve hiçbirşey söylemeden çekip gitti.ona söylediğim son sözle kırdığımı farkındayım.

Her neyse bende depodan çıktım ve sınıfa gittim. Oda ne! Görkem bir kızı kucağına almış öpüyordu hem de Dudaktan.

Neden bilmiyorum ama içimde bir kıskançlık duygusu belirdi. Aldırış etmiyormuş gibi sırama oturdum. Sonra sıra arkadaşım yanıma geldi. Eli sargılıydı. Artık nasıl sıktıysam çocuk neredeyse kangren olacakmış.

Bende sırf Görkeme inat olsun diye çocuğa iyi davranmaya karar verdim.Çocuk yanıma oturdu. Ben güler yüzlü bir ifadeyle

-"Şeyy ben dün için özürdilerim. Biraz fazla abarttım. "