Hafif buğulu camı sildim,dışarıda gerçekten çok sis var.Arabamın ışığı bile çok az aydınlatıyor yolu nerdeyse kör gibiyim,nerede olduğum hakkında hiçbir fikrim yok ama bildiğim tek şey arabamın bağajında bir ceset ve yanımda oturan kişinin yada şeyin beni nereye götürüyor olması.ÖLÜME.
Biip biip biip. Off böyle bir rüyadan sonra alarm sesiyle uyanmak.
Aslında bu rüyayı nerdeyse o olaydan sonra hep görüyorum,o ölümden sonra.
Karımı çok seviyordum.
Böyle olmasını ben istememiştim hayatım, sadece ne payacağımı bilmiyordum.Seni öldürmek istememiştim.
Bal mumuyla mumyaladığım karıma son kez bakıp geri dolaba koydum,defalarca bıçaklayıp kanını içtiğim karımı.
Aslında bunu yapmamı bana söyleyen oydu. O işte rüyamdaki şey.
Ne olduğunu ya da kim olduğunu bilmiyorum, tek bildiğim kendimide öldürmemi isteyecek.
Biip biip biip yine o rüya.
Bozuk alarmlı saatime baktım yine durmuş, aslında hiç çalışmazdıki ama yinede çok geç olmamış.
Bekliyorum gece olmasını, uzun bi yolculuğa cıkacağız. Ben karım ve şey. Sanarım şöför şey.
Gözümü açtım, her yer sis, camdaki buğuyu elimle silmeye çalıştım.
Neredeyim ben, ya da buraya nasıl geldim. Yanımdaki şey ve arkadaki karımla gidiyoruz, arabayı ben sürüyorum ama kontrol edemiyorum ilginç.
Uçurum, hep böyle bitmezmi zaten. Hissediyorum boşluğu hissedebiliyorum.
Ben tersim, dur! Ben ters değilim araba ters,
Uçurumdan düşmüşüm bunu tam kalbime saplanan bıçaktan anlamalıydım. Bıçakmı?!
Şey orda karşımda bana bakıyor ve sırıtıyor ve artık şeyi rahatlıkla seçe biliyorum.
Gözlerim ağır ağır kapanırken kendime gülüyorum. Karşımdayım evet o şey benim. Yani başından beri biricik karımı bana öldürmemi söyleyen şey benmişim. Gözlerim tamamen kapandı bi ses duyuyorum.
Biip biip biip ...........
