Müziği açarak okuya bilirsiniz.
*Leya'dan*
Uykumu bölen telefonum olmuştu. Telefonum çaldı, Kapattım. Tekrar çalınca söverek açtım.
"SEN NASIL BENİM UYKUMU BÖLERSİN UYKU HAİNİ, SALAK!"
Cafe çalışanı : "Ee şey özür dilerim Leya Hanım cafe batmak üzere cafeyle ilgilenmeniz gerek."
"Noldu cafeme?..."
"Bir gurup gelip darma dağın etti, cafeyi yaktılar. Durdurmaya çalışıncada mert'e silahla vurup kaçtı."
"Nee!..."
Birden gözümden bir damla yaş düştü. O kadar verdiğim emeğim, o cafeye verdiğim sevgi hepsi hepsi yok olmuştu. Ben anneme ne diyeceğim...
*Geçmiş*(1998)
"Kızım hadi abini kaldır."
"Tamam annecim"
Annemin yanagından öpüp abimi uyandırmaya gittim. Evimiz 2+1'di. Aynı odada kalıyoruz ben bazada abimde yer yatağında yatıyor. Her gün beli ağrıyordu yerde yattığı için. Ne zaman ben yatmak istesem beni bazaya oturtup "sen burada yatacaksın miniğim" diyor. Babamız yok. Babam inşaat'ta çılışınca üstüne birden beton düşmüş ve ölmüş. Ben babamı 1 yıl önce kaybettim. Annemide kaybetmek istemiyorum.
Odanın kapısının yanına gelip abimin saçını çektim.
"Abi kalk HADİİ"
"Off bücür bugün tatil bana, zaten madencilikte çalışınca iyice yoruluyorum sende zorlama ben yatayım."
Elimi beline koyarak "çok mu acıyor öpsem iyileşir mi?"
"Hahahaha miniğim benim bak sen böyle söylerken bile iyileşti."
Abim beni yanağımdan öpüp birden sırtına aldı.
"Şimdi sen kuşsun bende senin kanatlarınım"
"A-abi bel-"
"Şşşt sadece oyunumuza odaklan"
Abim beni kucağına almış uçuruyordu. O sırada kapı çaldı.
"Anne ben bakarım"
"Tamam oğlum"
Abim beni kucağından indirip, kapıyı açmaya gitti.
Abim kapıyı açtığında siyah giyinmiş adamlar birden eve daldı.
"A-anne A-abii !"
Adamlar abimle annemi tutmuşlardı. Bana yaklaşmaya başladılar tam kaçıcakken adam beni tuttu.
"Merhaba büyük oglan"
"SİKERİM OLUM SENİ AİLEMİ BIRAK!"
"Hop hop sakin sakin"
"Sizi bırakıcam ama iki kişi olarak"
"A-abi A-annem"
"Ne istiyorsunuz bırakın bizi"
"Oo Anne Hanım sakin şimdi bir soru"
"Sen mi? ailen mi?"
"NE!"
"Nediyorsun sen ne istiyorsan yaparım lütfen bırak yavrularımı..."
"Soruma cevap eğer çok konuşmaya devam edeceksen hepsiniz ölüceksiniz"
"NE DİYORSUN LAN SEN HAYVAN! ANNEMLE KARDEŞİMİ BIRAK BENI AL LAN NİYE BENİ ALMIYORSUN!"
"Senin zamanın daha var"( sırıtır)
"Ne?"
Annem bir bana bir abime bakıyordu. Daha fazla göz yaşlarımı tutamayıp ağlamaya başladım.
"Lütfen annemle abime zarar vermeyin"
"Ahh minik kız bu bir oyun ya annen yada abinle sen bu dünyadan ayrılıcak"
"Bak benim oyuncaklarımı al ama onları bırak l-lütfen..."
"Üzgünüm prenses"
"Kararımı verdim."
"ANNE SAKIN!"
"Kendimi seçiyorum."
"A-anne"
"A-anne"
Adamlar bizi bıraktı. Anneme sarılmak için koşarken silah sesiyle annem üstüme yığıldı.
"ANNEEE ANNNEEEE"
"Annem annem bak biz buradayız sana birşey olmıcak "
(O sırada adamlar kaçarlar)
"K-k-kızım a-abinle h-hiç a-ayrılmayın v-ve bana s-söz v-ver"
"Anne hayır!"
"Şşt h-hayatınızı d-düzene s-sokacaksınız l-leyamm k-kendi i-işini k-kendin k-kur a-annem s-sizi ç-çok s-s-seviyorum."
Birden annemin gözleri kapanıp başı sağ tarafa düştü.
"ANNNEEEEE"
"Leyam koş telefonu getir, KOŞ!"
"T-tamam"
*Yazardan*
Ambulansı ararlar ambulans gelir ama çok geçtir. Leya ve abisi bir birine tutunarak yaşamaya başlarlar. Çağan birgün gene işe giderken bir yaşlı amcanın hayatını kurtarır. Yaşlı amcanın beyninde tümor olduğu için ölmesine çok az kalmıştır. Çağanla yaşlı amca 1 hafta içerisinde çok yakınlaşmışlardır. Birgün çağana telefon gelir bu telefonda ayaz beyin öldüğünü ve tüm mirasını size verdiğini açıklar. Çağan çok üzülür etkisinden çıkamaz. 2 ay sonra miras çağandadır çağan önce kendisine avukat tutar avukat sayesinde parayı eline alabilmiştir. Leya ise liseyi ve üniversiteyi okumaya başlamıştır. Leya yavaşla kendi işini kurmaya başlamıştır.
*şimdiki zaman*
Kabus gibi Anılarımı hatırlayınca çok kötü olmuştum.
Ağlamaktan çok kötü olmuştum hemen üstümü değistirip emeklerimin yıkık yerine gidiyordum. Ağlıyacağıma belki yardımım dokunurdu. Olay yerine gittiğimde çok kötü durumdaydı.
Bölüm sonu.
Çağanın yaşını 24 yaptım.
Beğenmeyi unutmayın
