Prologue

3 0 0
                                    

Dahan-dahang pumanhik si Lea upang hindi makagawa ng kahit na ano mang ingay. Laking tulong na rin dito ang mga ensayong ginawa upang pagtakpan ang kanyang presensya.



Ganunpaman ay ingat pa rin siya sa kanyang mga kilos para hindi siya mapansin ng kanyang ina.


Ngunit sino ba ang kanyang niloko at matatakasan niya ang ngayong matatalim na mga matang ipinupukol ng kanyang ina.


Palagi nitong bantay ang kanyang mga kilos sa lahat ng bagay at kanina lamang siya nagkaroon ng tyansang makatakas dahil na rin umalis ito ng kanilang bahay.



"Where have you been?"



Kalmado itong nagsalita ngunit hindi niya maipagkakailang may hatid iyong kilabot sa kanyang batok.



"I-ina namasyal lamang ako"



Ito lamang ang tanging madadahilan niya, ang mamasyal.



"You know I forbid you to go out but then you just did!"

Alam niyang galit na ang kanyang ina ngunit gusto niya nang makaalis dito sa bahay nila.



For her, the place where she belong is to the place where most people lives, not in the forbidden forest she live her entire existence with.


This was called forbidden forest because there were wild creatures that are hard to tame and it believed that whoever happen to enter here got missing and not be able to return in their home.



But she hardly believe that because the creatures who live in this forest are tamed and are friends with her. And she is totally not agreed to this people beliefs because whoever step their foot inside this forest are given a chance to go back where they live.




"Ina nababagot na ako dito at tapos na akong mag ensayo, I want to meet new people and make connections."




Sa pagsagot nyang iyon ay mas lalong nadagdagan ang galit sa mga mata ng kangyang ina.




"What? Meet new people? Connections? You must be out of your mind. No one will make connections with you because you are different from them!"



Napayuko siya dahil sa mga binitawang salita ng kanyang ina. Inaamin naman niyang naiiba siya ngunit pa'no kung may isang taong katulad niya at malayang nakakasalamuha sa nakakarami.



"Ina I've been here since I was a little and I have no one to talk but only you and those creatures. I want to have new one."



Sa kanyang pagsasalita ay bakas dito ang pagmamakaawa, lungkot at pagkalito. Hindi niya maintindihan ang kanyang ina kung bakit pinagbabawalan siya nitong makihalubilo sa iba.



"You are not allowed to go outside, it's dangerous and I don't want you to be in a state that you will regret of even going outside. So I forbid you. End of discusison."



Sa bawat pagpupumilit niyang makalabas ay iisang dahilan lamang ang lagi niyang naririnig DELIKADO


Iniwan siya nitong nakayuko at hindi na napigilang maiyak.

Ayaw niya mang umalis ngunit gusto niyang patunayan sa kanyang ina na mali ang pagkakakilala niya sa mga tao. Na ito naman ay may mabubuting loob.



May hinihintay na lamang siyang notice at aalis siya at iiwan niya ang lugar na ito sa ayaw man o sa gusto ng kanyang ina.

The Hidden MagicWhere stories live. Discover now