Önceleri hiç idim
Hakikate aç idim
Bilmezdim bulunduğum saatte kaç idim
Durduğum her mevkiide suç idim
Dostluk köprüsünde ince bir tel saç idim
Cihada giden etkisiz bir güç idim
Sonra , sonra sonsuzluk şarabından içtim
Yüreğime değen bir damla aşk ile kendimden geçtim
Her adımda sevgi ektim , aşk saçtım
Öyle ki kendimden geçtim
Ve anladım ki
Bu cihanda ben , ben bile değil bir hiç idim
Aşk sahibine yürüdüm
Çünkü ben, hakka aç idim
M.POLAT
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ademoğlunun Dilinden
PoetryBu başlık kendi şiirlerimi, sözlerimi ve diğer; dinî, ahlâkî ve derin manaları olan kısa sözleri paylaşmak için açılmıştır. Lütfen olumlu-olumsuz görüşlerinizi esirgemeyiniz saygılarımla. M.POLAT
