Way to Prosperous (Aspiration Series #1) - (Under Editing)

Chapter 1

TRIGGER WARNING: RAPE & TORTURE

📌 (if you are not comfortable to read this you may skip this part and scroll down)

(This chapter is edited)

°°°°°°°°°°°°°

Akala ko sila yung mga taong dapat iiyak at mag aalala kapag may nagyaring masama saakin kaso hindi, napakabobo ko na inakalang may pagmamahal ang pamilya ko sa akin.

Eh wala nga silang pake saakin kahit mamatay ako ngayon.

Tinatrato nila ako hindi bilang anak, tinatrato nila ako bilang pambayad sa mga utang nila. Ayos lang sana kung itrato nila ako bilang tao manlang pero hindi... trinato nila ako kundi bilang isang bagay na pwede nalang nila ibenta para lang magka pera sila.

Akala ko noon na hindi ako pwedeng ibenta, na may halaga pa rin ako sakanila, pero malinaw saakin na wala na akong halaga sa kanila kundi ang pambayad sa mga utang nila.

Kung papapiliin nga sila kung ako ba ang mas mahalaga o ang pera, malamang sa malamang ay pera agad sagot nila, nanginginig pa sila.

Pamilya ko sila pero tingin nila saakin ay parang hindi pamilya.

"Akala ko pamilya ang p-protekta saakin," sabi ko sa sarili ko habang nakatingin sa mga lalaking nasa harapan ko.

The Seven days of Torture, It was a trauma for me everyday, it haunts me every second, dahil kahit anong gawin ko hindi nila ako tinitigilan, kahit saan ako mag punta sila ang nakikita ko.

I took a shaky breath as I remembered the torturous days I spent in this small room.

"I had been there for seven days straight," I whispered, ramdam na ramdam ko ang sakit ng aking katawan habang pinagmamasdan ang sarili kong katawan na puno ng sugat at pasa.

Naalala ko, ang sabi ni Papa sumama lang daw ako sa lalaki dahil may kailangan daw siyang ibigay saakin. Dinala niya niya ako sa malliit na kwarto na walang bintana at sobrang unut, nagulat nalang ako dahil tinakpan niya ang bibig ko...

At that moment I knew that I was in danger... again.

The First day, It was dark and I can't see anything, wala akong makita kundi dilim, I don't know where am I... basta ang alam ko ang mangyayari dahil palagi namang ganito.

Day Two, The heavy footsteps echoed in this room, Sobrang takot at kaba ang nararamadaman ko ngayon kahit na alam kong sanay na ako, pero tao rin lang naman ako na nasasaktan. They started to hurt me, sinaktan ako ng mga taong hindi ko kilala.

Day Three, Dala-dala ko ang sakit ng mga pasa at balat sa mga parte ng katawan ko na hindi kibdapat naranasan. Sa gitna ng pagsakit ng aking katawan naramdaman ko na mas malupit ang kanilang mga paghampas ng latigo sa aking katawan.

Nanghihina na ako pero sa dami kong pinagdaanan ngayon pa ba ako susuko? bakit ako susuko?

Gusto ko pa ng hustisya para sa sarili ko.

Day Four, I'm so very hungry, so I made a way for me to eat, sinubukan king tanggalin ang mga tali ko sa kamay at hindi ako nabigo natanggal ko 'yon, pero nahuli nila ako kaagad. Sinabi ko ang dahilan ko kaya napangisi sila, I thought they would give me food, pero binigyan lang nila ako ng basura kaya kahit ayokong mag halungkat doon ng pagkain ay wala akong nagawa kesa mamatay ako sa gutom.

Day Five, nanginginig ako habang pinagmamasdan ang mga mukha ng mga lalaking hindi pamilyar sa mata ko, pumatak ang ang mga luha ko. Sobrang takot na takot ako dahil ngayon lang nangyari ang gantong katagal na ipambayad ako nila Mama sa mga utang nila.

Day Six, I thought It was the last, but It's not, may bagong masamang paniginip nanaman ako, they raped me... they manipulate my weakness, the  abused my body.