het word beter, toch?

Aankomst schakenbosch

4 december de dag dat ik aankwam op schakenbosch het was een groot terrein met verschillende gebouwen in het midden van het terrein stond het hoofdgebouw. Me moeder bracht me die dag van Curium naar schakenbosch onderweg begon ik te huilen omdat ik het moeilijk vond om de jongeren waarmee ik 2 weken op Curium had gezeten achter te laten. Curium voelde veilig en vertrouwd en ik had vriendinnen daar, ik vond het super eng om naar een andere plek te gaan met jongeren die ik niet kende ondanks alle angst voelde ik ergens ook hoop "hier gaan ze me helpen" Dacht ik. Er werd vertelt dat ik op groep 9 zat, me vader, moeder en ik stonden nadat we hadden aangebeld te wachten tot er iemand open deed. Een lange man met een baard deed de deur open, hij zei dat hij mike heten. we moesten nog een deur door en stonden toen met zn viere in de woonkamer er stonden 3 rode banken, aan de muur hing een tv en in het midden stonden twee grote tafels met plastic stoelen er omheen. Mike nam ons mee naar een klein kamertje tegenover de keuken waar we gingen zitten.
Hij legde wat dingen uit over de groep zo waren groep 1 tot 8 voor mensen met een lichte verstandlijke beperking groep 7 was een meide groep, 9 en 10 waren voor mensen zonder verstandelijke beperking en 11 en 12 waren open groepen. Na een heel verhaal waar ik niet veel van heb meegekregen moesten mijn ouders en ik een paar papier ondertekenen.
We kregen een rondleiding door het gebouw en als laatste kreeg ik me Kamer te zien het was een kale lege Kamer met alleen een bed, kast (zonder deuren) en een tv kast ook had ik een eigen wc. De Kamer galmde en ik werd spontaan verdrietig bij de gedachte dat dit echt mijn Kamer was. Uit mijn boosheid en verdriet heb ik me ouders weg gestuurd. Daar zat ik dan alleen in me Kamer te huilen. Niet veel later kwam Mike terug met een schema wanner ik op me Kamer moest zijn naja eerder wanneer ik wel van me Kamer af mocht, ik mocht elke keer een kwartierje op de groep zijn en dan zat ik weer een uur of langer op me kamer. Eind van de middag kwamen mijn nieuwe groepsgenoten terug van school ik durfde de groep niet op dus ik bleef op me Kamer zitten na ongeveer een uur kwam een andere begeleider me ophalen we hadden een groepsgesprek ze vertelde dat ze dat altijd doen in de ochtend voor school na het kameruur na school en na het kameruur na het eten. Ik liep achter de begeleider aan de woonkamer in er zaten al jongeren ik ging in het hoekje zitten van een bank. Ik durfde niemand aan te kijken dus keek naar me voeten 1 voor 1 werd iedereen gevraagd hoe hij of zij er bij zat en wij die genen ging doen ook stelde iedereen zich voor ik was als laatste ik zei dat ik er spannen bij zat en dat ik niet wist wat ik ging doen nadat iedereen geweest was gingen ze hun eigen ding doen. Op dat moment wist ik dat dit helemaal niet op Curium leek en ging ik twijfelen of ik hier wel hulp zou krijgen. Ineens kwam er een meisje naast me zitten ik schrok want ik zat helemaal in me hoofd ze zei dat ze Luna heette, Luna ving mij op en ik was blij en opgelucht dat ik iemand had.