ჯანქუქის pov
დილით გამეღვიძა თუ არა ხელების განძრევაც კი ვერ შევძელი,ისე ვიყავი პლედებში გაბოჭილი,
საბოლოოდ ფართხალი დავიწყე და იქამდე მივედი რომ ნუნი გავაღვიძე.
-რომელი დეგენერატი ცდილობს ჩემს გაღვიძებას?
ნუნის სულ არ ახსოვდა სად იყო და ვისთან ერთად
-გოგოო ეს რა მიქენი?
დავჭყავლე ყურთან რომ რამენაირად გამოფხიზლებულიყო
-ჰააა ?
ნუნი გაგიჟებული წამოხტა და შემდეგ შეშინებული სახეე დასერიოზულა.
მეტი გზა რომ აღარ ქონდა დაიხარა და შვიდად ახვეულ პლედიდან გამოძრომაში დამეხმარა.
-გუშინდელი ღამე თითქმის არ მახსოვს
-რა გემახსივრება სიცხე გქონდა და გათიშული ეგდე,მხოლოდ ეს სიტყვები ამოგდიოდა პირიდან ,,მცივაა მცივაა"
-შეგეძლო დაგერეკა ვინმესთვის
-ჭკვიანო მე ტელეფონი არ მქონდა,შენ დაგიჯდა.
ავათვალიერ დავათვალიერე და შემდეგ კარებს დავუწყე ჯაჯგური.
გაიღო ეტყობა მფლობელი უკვე მოსულიყო ამიტომ ჩვენ გაპარვა ვცადეთ.
საბედნიეროდ ისე გავედით რომ ვერ შეგვამჩნია ბოლოს კი ჩვენ გზას დავადექით,ორივეს ერთი გზა არ გვქონდა მაგრამ მე მაინც მივყვებოდი
-ერთი გზა გვაქვს?
იკითხა ნუნიმ
-კიი როგორც ჩანს
ჩავიღიმე
-ჰმმ კარგი მაშინ სხვა გზით წავალ.
-დაიცადე ,შენი სახლი უფრო ახლოსაა ვიდრე ჩემი ,ყავაზე დამპატიჟე
-დარწმუნებული ვარ სახლში გაქვს ყავა.
არ დამელოდა სხვა გზით გაიქცა მაგრამ არა,მის სახლში მინდა.
-კარგი რაც გინდა ის ქენი მე მაინც სახლში მოგყვები
-რა გინდა?ეს ერთ ერთი გზა რომ შური იძიო?
-არა..კი..არა ,რანაირი კითხვაა?
-ფჰჰ
დაახლოებით ნახევარი საათი ასე ფეხით დავდიოდით,სანამ არ გამახსენდა რომ დეს ჩემი და ჩამოდიოდა იაპონიიდან.
-ჯანდაბა გამომყევი.
სხვა რომ ვერაფერი მოვიფიქრე ინსტიქტურად ნუნის ხელი მოვკიდე და ტაქსში ჩავტენე
-რას აკეთებ გაგიჟდიი?
-დღეს ჩემი და ჩამოდის უნდა დავხვდე,მარტო რომ მივიდე მომკლავს ამიტომ შენც მიმყავხარ.
-...
ერთიი საათის შემდეგ აეროპორტთანაც გაჩერდა გადავედი და ნუნიც თან წავათრიე.
-შენი დაც შენსავით უარგისია?
-მე რა უარგისი ვარ?
-და მაგას კითხვა უნდა?
-...
კიდევ კარგი არ დავაგვიანეთ.იქვე კარებთან დავდექით და თვალებს აქეთ იქით ვაცეცებდი რომ ჩემი და მეპოვა და აი ისიიც.
-ჯანქუუუუქ
ჩქარა გამოექანა და ჩამეხუტაა
-ჯია კარგია რომ ჩამოხვედი
-შენ ისევ ისეთი ხულიგანი ხარ?
-ჰხხ ჰხხ
ორჯერ ჩავახველე და თვალებით ნუნიზე ვუჩვენე
-უიი ეს შენი შეყვარებულია ?
ამ სიტყვებზე ნუნის თვალები გაუფართოვდა და სახე დაემანჭა
-არა რა სისულელეა ამას ვინ შეიყვარებს
ბოლოს ისტყვები ისე ჩაილაპარაკა რომ მხოლოდ მე გავიგე.
-თუ გაგაბრაზებს მე დამირეკე
-იცით საერთოდ არ გავხართ ძმას.
-მადლობა
-იცით რაა მე იქ ჩემი მეგიბრები შევნიშნე და მე არ წამოვალ.
-ვინ მეგიბარი?
ვკითხე დიდი ინტერესით
-რა შენი საქმეა?
-კარგი წადი ნორმალური პასუხი არ მაღირსო
-არ ხარ ღირსი.
მე და ჯია გზას გავუდექით
თვალები კი ისევ ნუნიზე მქონდა.
-აბა ვინ არის ის გოგო?
-წითელი ბარათი მიიღო ჩემგან
- ჰმმ რატო?
-მეტლიკინა
-შენ სულ გააფრინე ხო?
-კიი შემიყვარდა.
-ჰააა?მართლაა?
-კიი ,ახლა კი ვფიქრიბ როგორ მოვთაფლო.
-პაემანზე დაპატიჟე აჩვენე რომ მისთვის შეიცვლები.
-ხო მაგას ვაპირებ.
ნუნის pov
იქით ჰიუნჯინი შევნიშნე,ამიტომ მისკენ გავიქეცი
-გამარჯობა ჰიუნჯინ!ვინემს ელოდები?
-ნუნი შემაშინე,გაგიმარჯოს,
კი ჩემს ბიძას და ბიძაშვილს
-ოოო კარგია
-კიი ძალიან მომენატრნენ.
-მესმის შენი.
ავტორის pov
ნუნი ჰიუნჯინთან იყო იქმადე სანამ ბიძა და ბიძაშვილი არ ჩამოუვიდა,შემდეგ კი წავიდა.სახლში მივიდა თუ არა დედა დახვდა
-დეე მომენატრე.
-მეეც ძვირფასო
საჭმელად დასხდნენ სანამ კარზე ზარის ხმა არ გაიგეს.
-მეე გავაღეებ.
დაიყვირა ნუნიმ
კართაან მიირბინა და ბედნიერმა გამოაღო კარი,წინ კი ...
YOU ARE READING
F7 in the school/ეფ7 სკოლაში(დასრულებული)
Fanfictionსკოლაში გადაეკიდე სკოლის ყვეკაზე ძლერ და მდიდარ დამბულინგებლებს სახელად f7.რა მოხდება შემდეგ? (ზოგიერთი მოვლენები იქნება ფილმიდან აღებული,რაც შესხება f7 და არა f4 ,ფიკის კითხვის დროს მიხვდებით)
