Prologue

7 2 0
                                    

Pinunasan ko ang luhang patuloy na umaagos sa pisnge ko, thinking that what's wrong with me? bakit paulit ulit akong  niloloko ng asawa ko, ilang beses na ba? isa, dalawa, tatlo? i didn't know exactly. Saang parte ba ako nagkulang  para maghanap pa ito ng bago?

Nanginginig na pinigilan nya ang Higbi habang pinapanood kong paano gumiling sa kandungan ng asawa ang sekretarya nito. Why Nathan? why did you do this to me?! Ang kagustuhan nyang lapitan ito ay utay utay nawawala, para saan pa? wala akong karapatan! i am just his wife on paper. Nothing more.Nothing less.

Wala akong karapatang magselos, pero may karapatan akong masaktan kasi mahal na mahal ko sya.

Suminghap ako bago nagpasyang lumisan sa opisina ni nathan, napatingin ako sa bitbit kong lunch pinag aksayaan kopa to ng oras tapos ganito lang din pala ang aabutan ko. hahaha nakaka awa ka talaga miyaki.


"Manang where's tita and tito poba?" tanong ko kay manang selia. ang mayordoma ng mansyon ng mga Santiago.

Hindi ko sila tinatawag na mommy at daddy kasi hindi ko ma feel, nangako ako sa sarili ko na hindi ko sila tatawagin nun hanggat hindi pa nahuhulog sakin ang anak nila, which is Nathan Israel. My Husband.

"ay miyaki ikaw pala, halika pasok ka, nasa dining area sila" she said while accompanying me.

" titaaa! I'm here!" i shout so they can see me coming.

" Anak nandito ka pala, nasan ang asawa mo?" she ask. Napailing ako dahil doon, hindi naman lingid sa kaalaman nila ang totoong estado namin ni nathan, Arrange Marriage lang naman ang nangyare kaya ganon ang trato ni nathan sakin. I'm just 18 years old since we get married and he's 20 that time, and after 2 years Marriage here i am now still hoping that one day he well love me too.

"anak ako na ang humihingi ng pasensya dahil sa ginagawa ang anak ko sayo" umiiyak na saad nito. " Gusto mobang kausapin ko sya ukol dito?" agad ako napailing dahil doon, alam kong lalong madadagdagan ang sama ng loob ni nathan sakin kapag ginawa ko yun.

"No tita, you don't need to do that, kaya kopa naman eh" manipis ang ngiti na tugon ko dito. Hindi na kaylangan tita, kasalanan ko naman talaga to diba? kung hindi ko hinilang kay dad to ede sana hindi ako nahihirapan at nasasaktan ngayon. this is the consequences of what i did to nathan years ago. Napilitan syang iwan ang buhay pagkabinata dahil sa ginawa ko. but hindi paba sapat? i suffer so much physically and emotionally.

Napatingin ito sa mata ko, at alam kong nababasa nya ang iniisip ko ngayon, wala akong sinayan na segundo niyakap ko sya ng mahigpit. I'm sorry. I'm sorry tita, forgive me.

"Anak sabihin mong mali yung iniisip ko, na hindi totoo yung nakikita ko sa mata mo?" she said bago hinigpitan ang yakap sakin. Damn it hurts.

" T-tita I'm sorry, im sorry" pumiyok ang boses ko habang paulit ulit na. humihingi ng tawad. patuloy na umiiyak ako sa bisig nya ng nagpasya akong bumitaw, medyo natawa ng halatang ayaw nya pa. Umiiling ito na parang ayaw pumayag.

"I'm sorry tita but this is the best decision to heal myself first, durog na durog na po ako eh gusto ko munang magpahinga sa lahat. Sa sakit,trabaho at lalo na kay nathan". garalgal na paliwanag ko. nakita kong napangiti ito but at the same time nalulungkot.

"Ngayon naiintindihan kona-.......SO YOUR LEAVING?" napasinghap ako dahil sa boses na yun. Damn. that cold and baritone voice, it's no other than nathan israel.

The End Of UsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon