Silence yours feelings, lose yourself

Prolog

Mary pov's

Kiedy patrzę na siebie w lustrze, czasami zastanawiałam się dlaczego moja matka nie uznała jednak, że usunięcie mnie byłoby dużo lepszym pomysłem niż użerać się ze swoją córką z niewyparzonym językiem?

Tak, myślę że jestem cholerną egoistką, jednak kocham bliskie mi osoby i troszczę się o nie całym sercem. W moim życiu, wszystko się rozsypuje jednak po chwilach przepełnionych płaczem i narzekaniem na świat, nastaje moment kiedy wstaje i pragnę żyć czerpiąc z życia jak najwięcej.

Nigdy nie interesowali mnie za bardzo żadni chłopacy, tym bardziej dziewczyny. Jednak nie miałam problemu rozmawiać z przeciwną płcią i doskonale się dogadywałam.

Jednak dlaczego ktoś taki jak on zjawił się w moim "idealnym" życiu i powoli chce wszystko zmienić jakby uważał się za jebanego Boga?