Sabah uyandım annem ağlıyordu ve nedense sıcacık yatağımda değildim gözümü ovaladım hayır... Gerçektende arabadaymışım çok büyük bir olay diceksiniz ama öyle değil ben evime alışığım,ben dışarıya çıkmam öyle kolay uykumda hafiftir.Neyse babama sordum baba noluyo, dedim uykulu uykulu babam cevap vermedi....Anneme yine aynı soruyu sordum aynı şekilde cevap vermedi bişey olmuştu ama bunu bilmiyodum.Noluyordu bilmem lazımdı bunu hak etmiyordum. Sonra geldiğimiz yere vardığımızda bir adam evin önünde tapu ve anahtarla bekliyodu o an anlamıştım sanki taşınmıştık ama annem buna niye ağlıyordu acaba hangi şehirdeydik hangi ülkedeydik daha doğrusu nerdeydik bunu kafamın içinde bin kere sorguladım. Ama bişey öğrenmek istiyordum olmuyordu bilmem lazımdı.
Sonra babama dönerek
"Bana ne olduğunu acilen söyle yoksa isyan çıkarırım,anneme noldu bilmiyorum hiç bişey bilmiyorum noldu bilmiyorum anlat bana..."Derken gözümden yaş aktığını anladım ama belli etmemek için sildim..
Sonra babam derin bir iç çekti ve anlatmaya başladı"Artık güvende değiliz"dedi ve ağzım açık ona baktım o bana baktı ben babama baktım,kalbim hızlı atıyordu,streslenmiştim,bıkmıştım bunalmıştım Ama anlamıştım ki buraya alışmalıydım.Babam evin kapısını açarken"Yeni evinize hoşgeldiniz"dedi ve kapıyı açtı.Eski evimizden lüks görünüyordu sevmiş gibiydim. Ama bu tam değildi."Sakin ol"
