⚠️..ᴛᴡᴏ ᴍᴀғɪᴀ ᴏʙsᴇssᴇᴅ.. ⚠️

⚠️ ¢нαρтєя 15 ⚠️

taehyung pov 🔥

උන් ප්‍රමාදනම්..
වෙන්න තිබ්බ දෙවල් ඔක්කොම උනා.
pinky yoya බෙරගන්න බැරි උනා අර සත්තු දෙන්නා අර දෙන්නාව අරගෙන ගියා.
ඒ අස්සෙ ජිමින්
ලේ පෙරාගෙන බිම වැටිලා හිටියා.
.
.
.

jin - ජිමින් උබට කොහොමද දැන්..

මෙච්චර වෙලා ඇස් වහගෙන හිටිය ජිමින් ලාවට ඇස් අරිනකොටම හියුන්ග් ට එයාව පාලනය කර ගන්න බැරි උනා.

hoseok - හොද වෙලාවට උබට වැඩුනූණඩ 4 න් එකක්වත් වැරදි තනකට වැදිලා නැ.
උබේ වසනාව.
ඒ නිසා උබ බෙරුනා පුතො.. නැත්තං ඉතින්..

namjoon - අපි දන්නවා බම්.. මේ තත්වේ ගැන, taehyung වගෙම උබත් අවුලෙන් තමා.
දැන් තමා එලියට ගිහීන් උන්ට වැඩක් කරන්න ඔනෙ.
උබ බය වෙන්න එපා..ඔක්කොම වැඩ ටික මායි අපෙ සෙට් එකයි බලා ගත්තා..

හියුන්ග් ගේ ඒ වචන නිසා මට දැනුනේ කවදාවත් විදපු නැති පරාජිත හැගිමක්..
එ වගෙම ජිමින්ගෙන් එකට රියැක්ට් එකක් දැක්කෙ මොකුත් නොකිය හිටිය ඌ ගෙ ඇස් විතරක් එවලෙ කතා කරන නිසා.
එකා අඩනවා..
ඇස් දෙකෙන් කදුලු මුන දෙපැත්තෙන් ගලාගෙන යනවා දැක්කා..

" හියුන්ග්.. ඔයලා තුන් දෙනා එ ගැන බලා ගන්න. මං ජිමින් එක්ක කතා කරලා එලියට එන්නම්."

namjoon -හරි..

"උබ දැන් නිදහස් බම්..කියන්න තියෙන දෙයක් කියලා කරන්න තියෙන දෙයක් දැන් කරන්න පුලුවන් මන් නවත්තන්නෙ නැ.."

"......................"

"ජිමින්.. කතා නොකෙරුවා කියලා උත්තරයක් හම්බෙන්නෙ නැනෙ. කියපන්,මොනවද උන්ට කරන්නෙ අපි"

jimin- මට පලවෙනිපාරට ලොකු ලැජ්ජාවක් දැනෙනවා..
උබට පුලුවන් නම් අරුන් මගෙ කෙල්ලව අරන් ගියපු තැන හොයලා දිපන්.
ඉක්මනට..