Bir zamanlar asten köyünde babasını çok seven ve ona hayran olan bir çoçuk vardı,
Bu çoçuk Ragnardı
Ragnarın hayali babası gibi olmaktı çünkü babası köyün en iyi avcılarından biriydi babası hem kılıç hemde yay kullanabilen tek kişiydi ve bunları kullanırken mükemeldi
Ve Ragnar bunlardan çok etkileniyordu ve babasına özenmeye başlamıştı.
Henüz 8 yaşındaydı babasından gizli ok talimi yapıp kılıç kullanmaya çalışıyordu nerdeyse haftanın her günü babası avdayken ondan gizli çalışıyordu bunu artık bir iş haline getirmişti ilerde babasının yerini dolduracağını emindi.
Günlerden bahar sabahıydı etrafdaki kuşlar cıvıl cıvıl öterken Ragnar gene kiliç kullaniyordu kendisine bi ağaç belirleyip onun gövdesini paramparça yapmıştı kılıcını eline aldı bir daha savurdu paramparça olmuş ağaca dengesiz sallayan Ragnar kılıcın sekmesiyle elinin kesilmesi bir olmuştu
Küçük bir yara olmasına rağmen 8 yaşındaki bir çocuk için aci vericiydi
Ragnar hemen annesinin yanina koşarak elini gösterdi annesi şaşkınlıkla noldu diye sordu Ragnar elimi kestim diye cevap verdi
Annesi sağlık mazemelerini alıp Ragnarın yanina geldi ve şoyle dedi
Daha dikkatli olmalısın baban fark ederse sana kızabilir dedi
Ragnar annesinden özür dileyerek elini sarmasını bekledi elini sardıktan sonra biraz ara vericekti bu günlük onun için yeterdi
Hava kararıyordu Ragnar ve annesi çok açıkmışlardı dört gözle Ragnarın babasını bekliyolardı dışarsan sesler gelmeye başlamıştı annesi oh çekerek oğlum babam geldi dedi ona kapıyı açmasını söyledi hızla kapıya yönelen Ragnar kapıyı actı ve babasi gelmişti babacığım diye sarıldı babası Ragnarı kucağına alarak nasılsın oğlum dedi
Ragnar o kadar açıkmiştıki direk babasina babacığım çok açıktım dedi buna gülen ragnarın babası annene söyle şu kuzuyu pişirsin dedi koşarak giden Ragnar annesine babasının dediklerini söylemişti ve annesi kuzuyu pişirmeye doğru yöneldi
Bi süre sonra yemek masasına oturdular Ragnar hızla yemeğe başladı kemik,et, demeden yutuyordu yemek yerken babasi ragnarin elini gördü ne oldu eline diye sordu
Ragnar bisey yok babacım küçük bir sıyrık dedi babasi ragnara ne yaptinda kesildi dedi
Ragnar kılıç kullaniyordum dedi babası kızgın bir sesle bir daha tek başına bir şey yapmiyosun dedi Ragnar üzülmüştü babasının bu kadar kızacağını bilmiyordu
babasi kızmış olsada oda istiyordu Ragnarın avcı olmasını ve bundan sonra ben çaliştıracağım Ragnarı dedi hanımına ve o yorgun gün bitmişti herkes yatağinda uyuyordu Ragnarın babasi çok umutluydu ondan iyi bi avcı olacak diyordu
