Een snapboy

7 het afscheid

De deurbel gaat. Ik loop uit bed en naar beneden om de deur open te doen. De pizza man staat daar voor mijn deur met de pizza's. Ik geef hem het geld en pak de pizza's aan. Ik loop weer terug naar boven.

Ik geef Lars zijn pizza en ik maak mijn shoarma pizza open en eet hem op. Tijdens het eten hadden we nog een leuk gesprek en ben nog meer over hem te weten gekomen.

''Dus hoelang blijf je hier nog Lars?'' Vraag ik nieuwsgierig. Het liefst wil ik dat hij nooit weg gaat. Hij kijkt mij sip aan ''Ik moet overmorgen weg mijn ouders willen me graag thuis hebben''. Ik kijk hem aan. Wat baal ik ervan zeg dat hij dan al weg moet.

''Maar we gaan morgen wel echt de leukste dag er ooit van maken'' Zegt hij vrijwel meteen daarna.

Ik knik ja en zeg daarna niks meer. Ik leg mijn hoofd maar op zijn schouder en geniet nog even van het moment die we samen hebben. Hij geeft mij een kusje op mijn hoofd.

''We kunnen morgen avond naar de maccie gaan''Zeg ik ''Dat vind ik een goed idee'' Reageert hij.

We zijn allebei stil en dat geeft mij een goed moment om over alles na te denken. Hoe gaan we dan verder? Wanneer zal ik hem weer zien? Door de lange afstand relatie kan hij het uitmaken. Ik zet al die gedachten snel aan de kant.

Ik sluit mijn ogen en voel dat ik langzaam in slaap val.

Na een tijdje word ik wakker en zie dat het 04:00 is. Ik zucht. Vandaag is de laatste dag met hem.

We worden samen rond 10:00 wakker. We hebben een leuke dag en het is nu middag en we kijken een film we hebben nu ongeveer al 5x gezoend misschien wel meer keer. Ik voel mij fijn bij hem.

''Kom we gaan naar de mac om te eten'' Zegt hij. Dit is het moment dat ik weet dat hij na het eten weg gaat. Ik pak 2 elektrische fietsen om naar de MacDonalds te gaan. Eenmaal aangekomen bestellen wij ons eten.

We gaan naar boven en gaan zitten aan een tafel. Onder de tafel pakt hij mijn hand vast en wachten op het eten. Het eten komt eraan en we eten samen. Ik wil dat dit moment echt nooit meer stopt want hij moet straks weg. En ik weet dat ik hem ga missen.

We fietsen samen naar het station. ''Dit is het dan'' Zeg ik. ''Doe nou niet alsof dit het einde is van alles''Zegt hij met een glimlach. ''Ja maar ik ga je nu gewoon voor een tijdje niet meer zien en dat vind ik jammer'' Zeg ik.

''Nou de volgende keer kunnen we het meer gezellig hebben'' Zegt hij met een stomme grijns. Ik moet lachen.

''Ik zie je dan de volgende keer wel blijven wel appen he?'' Vraag ik. Hij knikt.

hij leunt meer naar voren en zoent mij.

Daar staan we ongeveer 5 minuten lang. Zijn handen half onder mijn shirt. En mijn handen op zijn nek en met zijn haren aan het spelen.

Na het afscheid zie ik hem weg lopen.

Ik pak mijn fiets aan ga weer naar huis.

wat een week.