『Dear Diary』❛Kim Taehyung❜

Final

"Hayır Hana. Gerçekten uykum var. Sadece biraz dinlenmek istiyorum."

Hana sabahtan beri birlikte bahçeye inmek için zorluyordu beni. Ama cidden uykum vardı.Gece ikiye kadar bir aydır yapmayı unuttuğum proje ödevini yapmak için uyanık kalmıştım.

" Hadi ama,lütfen Yoon, belki Taehyung 'da bahçededir."

O şirin bakışlarıyla bakmaya başlayınca onu kıramamıştım. Ve önce kantine, daha sonra da bahçeye inmiştik.

Hana yavaşça koluyla beni dürttü.

"Yoon. Şimdi göstereceğim şey için lütfen sakin kal, olur mu?"

Şaşırarak cevap verdim.

"Pekâlâ.."

Beni Omuzlarımdan tutarak yavaşça sola doğru çevirdi. Duvarın arkasında Taehyung ve yanında bir kız vardı.
Uzun boylu,zayıf,uzun saçlı,bakımlı bir kız...

Yavaşça bakışlarımı kendime çevirdim. Kısa boylu,kısa saçlı,bir kızdım. Daha sonra Tae beni farketti uzun bir süre baktıktan sonra kızın dudaklarına kenetlendi. Taehyung hâlâ bana bakıyordu. Bakışlarıyla, adeta 'sen sadece aptal ve çirkin bir kızsın'kızsın' diyordu. Gözlerini kapattı,kız kollarını boynuna geçirdi.

Şok olmuştum. Elimde ki kraker paketinin yere düştüğünü fark etmemiştim bile. Hana beni omuzlarımdan tutup hafifçe salladı.

"Yoon, Yoon! iyi misin?"

Gözlerimden bir yaş aktığını hissettim. Yavaşça hayır anlamında başımı salladım. O sırada hissizce bana bakan Kwan 'ı farkettim. Yanıma geldi ve elinde ki meyve suyu kutusunu çöpe atarken konuştu.
"Gördün mü? Onu sevmen sadece  bir hataydı."

Cevap veremedim. O yanımdan ayrılırken ben sadece yere bakıyordum...

Hana kolunu omzuma atıp gitmek için bana işaret verdi. Başımla onayladım ve sınıfa doğru ilerlemeye başladık.

Sınıfa vardığımızda kimse yoktu. Ben sırama oturduğum da o da yanıma oturdu.

"Hatırlıyor musun,sana bir insanı unutmanın ne kadar imkansız olduğundan bahsetmiştim."

Başımla onayladım.

"Bu okula nakil olmadan önce ,eski okulumda iken bir çocuğu seviyordum. Uzun boylu,sarışın,kızların gözdesi olan bir çocuktu. Onu deliler gibi seviyordum. Hatta gizlice ona adsız aşk mektupları yazar evine postalardım. "

"Bir saniye ev adresini biliyor
muydun?"

Başını salladı.

"Evet. Bu bir arkadaşım sayesinde oldu ama o ayrı mesele."

Konuşmaya devam etti.

"Bir gün bizim sınıfımıza,bir arkadaşıyla konuşmaya geldi. Ve ona bir kızdan bahsetti. Orta boylu, çekici,sarışın bir kızmış ve ona karşı iki aydır boş değilmiş. "

Gözlerinin sulandığını fark ettim.

"Konuşmak zorunda değils-"

Lafımı bölüp devam etti.

"O an kalbime ne kadar büyük bir hançer saplandı bilemezsin. Bir hafta sonra da oğlan,onunla aynı lisede olabilmek için okulda olay çıkarıp gitti. Oraya geldikten bir hafta sonra da sevgili olmuşlar. Bak"

Telefonundan sosyal medyayı açtı. Bir doğum gününü kutlayan, gayet mutlu bir sevgili vardı. Kısa bir sessizlik oluştu. Ve zil çaldı.

"Zaman herşeyin ilacı. Bak,şimdi bir çocukla sevgiliyiz. Ben onu seviyorum,o beni seviyor. Eminim ki evren senin de karşına olması gereken asıl kişiyi çıkaracak."

Selam! Final geldi. Biraz ani oldu maalesef.Nasıldı sizce? Yorumlarınızı bekliyorum 🖤