Şizofrenin Günlüğü

1. Bölüm: Depresyon

16.04.2015 perşembe
Sabah yine ruhsuz bi şekilde kalktım dost bildiklerim yine yanımda değil... Eski günler mazide kalmış.. Eski eğlenceli günler... Ruhsuz bi şizofren, olmak benim suçum değil, aslında etrafımdakiler çok egoist sadece kendilerini düşünüyolar... Bu ara boşluktayım sanki.. Sürekli uyuyorum yorgun olduğumdan değil orda kimse karışamaz bana uyuduğumda sanki bütün problemler yok oluyo bu yüzden seviyorum belkide uykuyu... Bazen uyusam da kalkamasam bir daha diyorum.. Çok yoruldum artık yaşamak istemiyorum. Bi keresinde bileğimin biraz yukarısını azcık kesmiştim kimse fark etmedi o kadar yanlızım yani.. Belkide gri hırkamdan dolayı fark etmediler olsun...çok seviyorum o hırkamı ne kadar eskisede.. Asosyalsin diyolar sanki sosyal olunca çok işlerine yarıycak sanki ben yine içime kapalı yaşamayı tercih edicem tabi buna yaşamak denirse... Her gece çoğu tenefüs lavaboya kilitlenip ağlıyorum neden
bilmiyorum bi anda oluyo bana yapılan baskıları hatırlıyorum sanırım...