Left Alone

Het oog..

AAAAAAAHHHH!!!

"Wat is er?" riepen Jeroen, Owen en Denice tegelijk.

"Huh?? maar.. wat.. hoe?"

Ach, hij neemt ons in de maling zei Jeroen, "niets van aantrekken".

Dus ze begonnen weer met praten.

"SERIEUS!!" riep ik hard.

We moeten hier weg!!

"Oké, oké maar waarom?" riep Owen.

Leg ik later wel uit, eerst ervoor zorgen dat we wegkomen.

Toen ik dat zei, zag ik de losse plank al zitten, dus ik sprong erover heen.

Net toen ik als laatst weg was hoorden we gebonk, kort daarna zagen we Slenderman uit de deur komen.

"Hoe wist je dat?" zei Denice verbaasd.

Daarna hoorden we een keihard geschreeuw wat door merg en been ging.

Na een paar minuten rennen waren we moe, dus stopten we en gingen wat eten.

"Maar hoe wist je dat nou?" zei Denice dringend.

Weet ik eigenlijk ook niet, ik keek naar het oog in het logboek en toen zag ik het zelf gebeuren, alleen dan dat ik over een plank struikelde en Slenderman op mij af rende.

"Dus, door dat oog krijg je eigenlijk een visioen??" zei Jeroen.

Ja, eigenlijk wel, zei ik nadenkend.

Dus we hoeven niet meer bang te zijn voor Slenderman omdat we weten wat er gaat gebeuren... riep Owen.

YES!! WOEHOE!! Iedereen begon te juichen.

Maar hun waren niet de enige die dat hoorden...