Sa bayan ng Naujan may sikat na kalsada na kinakatakutan ng mga taga roon kapag pumatak na ang hating gabi.
Miron isang pangyayari na hindi inaasahang may mga dayo ang sumubok sa daang magkasanga.
Usap usapan ng mga taga roon na sa pag patak ng hating gabi ay mayroong lumilipad na pulang kabaong sa magkasang daan.
At ng marining ito ng mga dayo sa lugar. Nag tawanan lamang ang mga ito. Dahil nga sa ang mga ito ay hindi naniniwala sa mga usap usapan lamang!
Ang isang dayo ay nag sambit ng mga katagang ito, "kapag nakita ko ang kabaong na yon sasakyan ko ito para sumikat ako sa lugar na ito"
Pag kabigkas nito sa mga katangang iyon. Bigla na lamang may sumulpot na matanda sa kanilang likuran at winika nito." Mga iho mga dayo kayu sa lugar na ito anu? Sambit pa ng matanda na" iho! Hindi mo alam ang ang iyo'ng sinasabi! Kung nag bibiro ka lang ay hindi maganda ang mga binitawan mo'ng mga kataga!
At sambit naman ng isang taga roon na aba! Lolo kayu pala? Sambit ng matanda. Oo iho ako nga" nangangatal na pag bigkas ng matanda"
Sabat ulit ng isang dayo, ah! manong tanung ko lamang po? sino po ba ang matandang iyon?
At agad naman sumagot si manong. Mga iho! Si lolo Ruben iyon.
Ang pinaka matandang nabubuhay dito sa Naujan. At dagdag pa ni manong. Alam ninyo mga iho! Si lolo ruben ang nakaka alam lahat ng mga kababalaghang nangyayari dito sa naujan.
At biglang napatigil sa pag lalahad si manong ng makita niya ang kanyang orasan." Sambit ni manong mga iho! Ako'y mayaon na at dumidilim na. Paalam ni manong sa mga dayo.
Sa pag alis ni manong ngumisi lamang ang mga ito.
At saba't pa ng isa na anu kaya't puntahan natin ang magkasangang daan tanong ng isa sakanyang mga kasamahan.
At sagot ng isa nilang kasama! Sigurado ba kayu sa binabalak ninyo ? Tanung niya ng may pangangatal. Sagot ng isa na may pangungutya.
Anu kaba nag papaniwala ka sa mg usap usap ng mga matatanda.
At natahimik na lamang siya sa isang tabi na may takot na nararamdam sa kanyang sarili.
At nag kayayaan sila na mag palipas ng oras sa may tindahan. Mag aalas onsi na rin iyon ng gabi. At ang tindahan na iyon at hindi kalayuan sa magkasangang daan.
At habang nag yayabangan parin ang dayo sa may tindahan.
Bigla na lang sumolpot si lolo ruben sa kanilang likuran. Sambit ng matanda. " mga iho! Malapit na mag hating gabi naririto pa kayo?" Dagdag pa ni lolo ruben. Mga iho! Kung kayo ay may binabalak na subukin ang kababalagahan dito sa aming lugar ay huwang na ninyong ituloy. Mga iho! Ito lamang ay aking isang babala.! Sabay alis ni lolo ruben. At ngumisi lang ang mga dayo.
At sambit nanaman ng isa nilang kasama." Sigurado ba tayo sa ating gagawin" dagdag pa niya hindi ba kayo nahihiwagan kay lolo ruben.? Tanung niya? At nagdagdag pa niya bigla na lamang sumusulpot si lolo ruben! Wika niya, at nagkatingin lang ang mga ito.
Pag sapit ng hating gabi nag simula ng umalolung ang mga aso! At nabalot ng makapal na usok ang paligid.
Sambit ng isang dayo aba at may mga effects pa parang nasa horror movie lang tayu.! At nagkatinginan ang tatlo pa niyang kasamahan. At nag salita ito na tara na! Puntahan na natin ang magkasangang daan? At nag tungo na sila sa magkasangang daan. At habang sila ay nag lalakad. Biglang umihip ang napakalamig na hangin.
Sambit ni carlo na ngangatal sa takot! Huwag na tAyung tumuloy. At agad nmn puna ni joel hambog sa kanilang magkakasam. Anu ba kayo nandito na tayu? Ngaun pa ba kayo susuko? Dagdag pa niya.
At habang sa di kalayuan meron naaaninag si carlo. Tinawag ni carlo si joel. Joel! Joel! Nakikita mo ba iyon malapit sa may malaking puno.tanung ni carlo kay joel? At sagot naman ni joel kay carlo. Nasaan hindi ko makita? At nag aya sa kanila si joel na lumapit pa sila. At sumagot si carlo kay joel! Ha! anu bakit? Sambit ni joel bilisan ninyo at nag madali sila carlo pag sunod kay joel. Kahit na ngangatal ang mga ito sa takot.
At ng makalapit sila sa malaking puno sa magkasangan daan duon nila nakita ng malapitan ang lumilipad na pulang kabaong. Nakatulala ang tatlong kasama ni joel. At si carlo naman ay napaihi na sa kanyang pantalon at pakiramdam niya ay mamatay na siya sa subrang takot.
At habang sila ay hindi makagalaw sa kanilang kinakatayuan. Dahan dahan namang lumalapit sa kanila ang pulang kabaong. At si joel naman ay nakatulala na rin sa kanyang nakikita na kanina ay napaka tapang niya mag aya sa mga ito.
Sa subrang takot ni joel sa kanyang nakita. Nag sisigaw siya ngunit walang lumalabas na tinig sa kanyang bibig at napaihi narin ito sa kanyang pantalon dahil sa matinding takot na halos tumayo na lahat ng buhok sa kanyang katawan.
Maya maya pa sa hindi nila inaasahan bigla nanaman sumulpot si lolo ruben. Para iligtas sila sa lumilipad na kabaong na pula.
At hinila ni lolo ruben ang apat na dayo palayo sa magkasangang daan. At ng makalayo na sila sa magkasangang daan. Nagalit si lolo ruben sa apat na dayo. Bulyaw pa ni lolo ruben sa kanila.! Mga iho? Alam ba ninyo ang inyong ginagawa. Kung hindi agad ako dumating sana sa mga oras na ito malamig na bangakay na kayo. Hindi nakapag salita ang apat na dayo. Na sa mga sandaling iyon ay takot na takot parin sa kanilang naging karanasan sa magkasangan daan.
