៚ MORNING ៚
ព្រះអាទិត្យរះចូលមកតាមបង្អូចបណ្តាយអោយឃើញ
មនុស្សពីរនាក់កំពុងគេងអោបគ្នាដោយមានភួយរុំត្រឹមចង្កេះបិទបាំងរាងកាយអាក្រាតរបស់ពួកគេទាំងពីរ ។
« អូយយ...ឈឺម្ល៉េះ » គ្រាន់តែបើកភ្នែកភ្លាមថេយ៉ុង ក៏ស្រែកឈឺភ្លាមយប់មិញគេសន្លប់ឡើងច្រើនដងហើយជុងហ្គុកនៅមិនព្រមឈប់ផងទល់តែទៀងភ្លឺឯណោះទើបនាយឈប់ ។
« ម៉ោងប៉ុន្មានហើយនៀក » ថេយ៉ុង ងើបអង្គយ យកដៃទប់ក្បាលមានអារម្មណ៍ថាឈឺក្បាលព្រោះគេគេងមិនបានគ្រប់គ្រាន់ ។
« មើស..លែងទៅ » ថេយ៉ុង ចាប់បេះដៃជុងហ្គុក ចេញពីចង្កេះតែបេះយ៉ាងណាក៏បេះមិនចេញនេះជាប់កាវឬយ៉ាងមិច?
« ទៅណា? » ជុងហ្គុក បើកភ្នែកសម្លឹងមុខនាយតូច នាយភ្ញាក់តាំងពីមុនគេម្ល៉េះគ្រាន់តែមិនចង់ក្រោកព្រោះចង់ចំណាយពេលនៅជាមួយគេឪ្យបានច្រើន ។
« មិនមើលទេថាម៉ោងប៉ុន្មានហើយ ខ្ញុំត្រូវទៅធ្វើការ លែងទៅ » ថេយ៉ុង មិននិយាយតែមាត់ដៃព្យាយាម
ទាញដៃរាងក្រាស់ចេញពីចង្កេះនាយអោបគេ
ស្អិតយ៉ាងនឹងគេងើបទៅណារួច ។
« ឈប់1 ថ្ងៃទៅនៅជាមួយបង » ជុងហ្គុក ខិត
ខ្លួនទៅជិតថេយ៉ុងឈ្ងោកមុខថើបស្មាគេខ្សឺតៗខ្លួនគេក្រអូបណាស់នាយមិនអាចហាមចិត្តខ្លួនឯងមិនឪ្យប៉ះពាល់គេបានទេគ្រប់ពេលដែលនៅក្បែរគេ ។
« អត់ទេ..ធ្វើបែបនឹងមិនបានទេ » ថេយ៉ុង ក្រញែញខ្លួនរើចេញពីនាយឪ្យតែនៅជិតនាយគ្មានម្តងណាដែលថានាយមិនលូកលាន់គេទេគឺគ្មានសោះ!! ។
« ហឹមម!! ចង់ទៅក៏ទៅៗតែកុំភ្លេចពាក្យដែលបងផ្តាំអោយសោះ »
« ដឹង..ដឹងហើយ » ថេយ៉ុង ងក់ក្បាលបើចង់រស់ស្រួលមានតែព្រមស្តាប់តាមសម្តីនាយនឹងឯងម្យ៉ាងគេចង់ឪ្យរឿងនេះជារឿងរវាងនាយនិងគេ គេមិនចង់ឪ្យអ្នកណាត្រូវមកឈឺខ្លួនដោយសារតែគេទេ ។
« ឆ្លាតណាស់ » ជុងហ្គុក ញោចចុងមាត់ញញឹមសង្កត់បបូរមាត់ថើបញីលើថ្ពាល់រាងតូចដល់ឡើងក្រហមបានទើបដកមាត់ចេញវិញ ។ ក្រោយនាយប្រលែងឪ្យមានសេរីភាពហើយថេយ៉ុងក៏ប្រញាប់រត់ចូលបន្ទប់
ទឹកដើម្បីសម្អាតខ្លួនយប់មិញគេដេកទាំងមិនបានសម្អាតខ្លួនធំក្លិនឡើងហួងតែមើលទៅជុងហ្គុកដូចគ្មាននិយាយថាធំក្លិនអីសោះនាយចូលចិត្តក្លិនបែបនឹងណាស់ហ្អេស ?? ។
YOU ARE READING
[ លោកប៉ាចុងរោគចិត្ត ]
Ficción Generalក្មេងប្រុសម្នាក់ត្រូវរស់នៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់អ្នកទៃដែលមិនមែនជាឪពុកម្តាយខ្លួនឯងក្រោយពេលម៉ាក់របស់គេបានចែកឋានទៅគេត្រូវទ្រាំរស់នៅក្រោមការឃុំឃាំងរបស់បុរសម្នាក់ដែលមាននាមជាឪពុកចុងនាយតែងតែតាមឈ្លានពានលើជីវិតរបស់គេគ្រប់ពេល ។ បើទោះបីជាជីវិតនេះជារបស់គេពិតមែនប...
![[ លោកប៉ាចុងរោគចិត្ត ]](https://img.wattpad.com/cover/305397589-64-k926237.jpg)