The War Between BOYS Vs. GIRLS

Chapter II Her POV

Aira's Pov
"Hoy bata bakit ka umiiyak?"-tanong ng batang lalaki sa batang babae

"Wala ka na don..."-pagsusungit ng babae
"Alam mo bang mukha kang sira-ulo kasi kanina pa kita nakikita na uniiyak?"-pagsusungit din ng batang lalaki

"Eh sino ba nagsabi sayo ng panoorin mo ako bata? Tanga ka pala ehh huhuhuhu"-hagulgol ng batang babae
"Oyy!! Huy!! Bata wag ka na nga umiyak dyan ! "-sabi ng batang lalaki pero mas lalong umiyak yung batang babae..

"Aisshh!! Ano ba yan..tayo dyan bata ang dumi ng lupa ohh.."

"Ayoko"

"Ahh ayaw mo? Edi hindi kita ililibre bahala ka"

"Edi wag mo! Sabi sakin ni Mama *sniff* ko *sniff* wag daw tatanggap *sniff* ng kahit ano sa stranger eh huhuhuhu"-iyak uli ng batang babae

"Aisssh! Ako si....."

KRIIIIIING!!!!

"Ay asong lumilipad!!! Putik na alarm clock ka!!"- pinatay ko na yung alarm clock ko .. Yung panaginip ko ? Paulit ulit nalang pero sa tuwing sasabihin na nya yung name nya.. Ndi ko na natutuloy... Kaya ndi ko na sya makilala.. Ano ba yan .. Nakakainis na ahh.. Gusto ko siya maalala ulit... Napaka ulyanin ko na kasi.. Teka nga!

"Aira...Anak!!"-sigaw ni mama at biglang

*BOOGSH*

Aray! Ang sakit ng pwet ko... Ouch!! Huhu TT____TT

"Yan kasi tatanga tanga ehh"-sabi naman ni Mama "Mag ingat ka nga.. Lipad nang lipad yang utak mo.. Ayan tuloy nahulog yung katawan mong lupa sa sahig tsk tsk"-dag dag pa nya

"Bhe! Ano yung narinig ko? May nahulog ata.."sigaw ni daddy sa kusina..

"Wala Da!!...Yung pasalubong kong mga damit lng yun"-sigaw nya pabalik

"Kailan kayo babalik ng Singapore Ma?"tanong ko sa kanya

"Uhh.. Actually anak mamayang gabi mga 10:00 sakay ng private plane natin"-sabi nya.. Yan naman sila .. Ibibigay lang yung pasalubong sakin tapos wala na.. Alis na sila,but i understand all that they're doing is just for me.

"Ok po .Atleast makakasabay ko kayo kumain buong araw"-sabi ko with a half smile in my face

"Hontou Gommene (i'm really sorry) .. Promise sabay tayo kakain "-sabi ni Mama

"I understand"-sabi ko para ndi na sya mag alala

"Thank you for being such an understanding daughter "-sabi nya

"Bhe! Aira anak!! Kain na!"

Sigaw ulit ni daddy.. Hay nako!! Gawin ba namang bisyo ang pagsigaw..

"Andyan na!"-Sigaw pareho namin ni Mommy at tumawa kami sa hindi malaman na kadahilanan ..

Being with them with just some hour.. Is enough for me .. Wala na akong hihilingin pa :)

Napahaba ata yung chapter 2 pero oks lng yan :))

Next time ulit..
-Omōto