Give A Justice Attorney (Complete)

chapter 22

kakayanin ko pa kayang mabuhay sa poder ni wilter kakayanin ko kayang makatakas sa mansion naito may panahaon talaga makakadanas ng hindi magandang buhay lalo na salagay ko ngayon walang nagawa simula na naipang bayad ako sa kanya

nagising ako ng masakit ang buong katawan dahil sa inabot ko kay wilter ayaw ko ng mag pagalaw sa kanya kagabi pinilit ko ang sarili ko na iwasan at itaboy siya pero hindi umubra lahat ng yoon sa kanya napag abot ng sampal at suntok sa tiyan ko ang naabot halata ang mga pasa sa katawan kitang kita ito dahil sa aking kutis na may kaputian

agad akong tumayo sa aking kinahihigan napansin kong walang nag babantay sa pintuan agad akong sumilip sa maliit na awang ng pinto dahan dahan ko itong binukas dahil walang tao at naiwanan na bukas  naka bathrobe lang ako ngayon hindi ko na naisipang mag bihis ng pantaas at pamtalon may panty at bar naman ako suot ngayon ng mabuksan ko ang pinto agad akong nag tungo sa fire exit ng bahay ni wilter marami ditong fire exit dahil malawak ang bahay  niya

napadaan ako sa meeting office ni wilter sa baba kung saan nasa ilalim ng kanyang bahay kami ngayon ang pinakang tagong lugar sa bahay niya

"pagbutihin ninyo ang pag babantay kay elise siguraduhin ninyo hindi makakatakas dahil kung makatakas manyoon isa isa ko kayong papatayin" pag utos ni wilter ang aking nakinig sa labas rinig ang usapan sa loob

agad na akong tumakbo papalayo kung nasaan sila ngayon walang tao walang nag babantay bawat pinto na aking daanan lahat ay nasa meeting room nakahinga ako ng maluwag ng makalabas ako ng fire exit

"jasper nasaan kana ba" nasaan naba siya ngayon ng matulungan akong umalis

ngayon nasa maalaking bakuran na ako ng bahay ni wilter may mga bodyguards na nakapalibot sa malaking gate pumunta ako sa may likudan ng bahay kung saan ako lumabas noon doon madalas walang tao

tama ako walang tao sa likod agad akong nag bukas ng gate at tumakbo palalabas ng gate dahil may naririnig na akong mga tao na paaakyat ng hagdaan kung saan papuntang hideout ni wilter

"maam elise!" sigaw ng isang bodyguard na galing sa hagdanan papuntang hideout

napalingon ako agad at dali dali binuksan ang gate

"habulin ninyo bilis malilintikan tayo nito gumamit na kayo ng mga sasakyan bilis ako na bahala mag sabih kay sir" sabih ng isang kasamahan nila

tumakbo ako ng mabilis hanggang sa kaya ko masakit sa paa dahil wala akong pang paa nasuot lumilipad ang bathrobe ko ngayon nawala sa pag katali hinawakan ko muna ito  wala na akong pake kung makitaan ako mahalaga makatakas ako ngayon

"maam elise!" sigaw ng isang guard na humahabol saakin madami na sila ngayon

"mag hiwa-hiwalay tayo ng mabilis natin ma corner si maam elise" pag uutos ng isang bodyguard ngayon

napalingon ako sakanilang panig ngayon mag kakaiba sila ng landasng patutunguhan sumuot ako sa mga likuan ng brgy ngayon para mailigaw sila pati ako maliligaw nito hindi ko kabisadoang lugar naito

may na kita ako matandang babae sa kanto nag wawalis sa kanilang bakuran wala na mga nakasunod sakin ngayon

"ale ale saan po malapit na pulis Station dito po maari ninyo po bang sabihin saakin ang daan" kabadong pag tatanong ko sa matandang babae kaharap ko ngayon

"bakit iha anong problema ano yang mga pasa mo sa katawan wala kang suot na pang itaas at pang baba"

"maari ninyo po ba sakin sabihin patuong samga kapulisan" muling pag tatanong ko

"dumeretsyo kadiyan tapos kumanan ka may makikita ka brgy calmar diyan deretsyo ka lang makikita mo na malapit lang sa bungad ng brgy"
pag tuturo saakin ng daan

"maraming salamat po" pag papa salamat ko sakanya

"sige iha kung ayaw mo saakin sabihin kung napaano ka mag iingat ka" pag papaalala ng matanda saakin na mag ingat

agad ko siyang nginitian at muling pinag patuloy ang pag takbo

"ayun si maam elise!" sigaw ng isang lalaki

agad akong napalingon ng makinig ang aking panglan nandiyan na sila

may nakita akong likuan agad akong nag tungo doon pag labas ko ng likuan may isang sasakyan akong nakita pamilyar ang sasakyang itim

"wilter" napansin ko ang lalaking sakay nito dahil hindi tinted ang salamin sa harap

hindi na ako nag dalwang isip na tumakbo muli hindi na ako lumingon sa kanyang muli dahil akoy kinakabahan na ng sobra baka ako ay mapatapa pag tinignan ko pa ang kanyang panig.