ÇİLEM.. Vuslat Tuna Şiirleri 15

Yokluğuna Nasıl Alışayım

Sen gideli,aynı değil dünyanın döngüsü
Degişti gök yüzü, delindi tabiat örtüsü
Ruhuma saplandı ani ölümün süngüsü
Toprak alışamamış daha, bulduguna
Söyle, ben kaybetmeye nasıl alışayım

Artık geçmiyor gün, saat, hafta, sene
Söndü umut ateşi, nefes almayı dene
Küsmüş yuvasına kuşlar,başaga dane
Yağmur avutamamış daha yokluğunu
Söyle,ben sonsuzlugu nasıl avutayım

Dar bu meydan bana, dar bu yeryüzü
Ededi gülmez bahtıma huzurun yüzü
Fark etmiyor hayatın ya tersi ya düzü
Güneş geçememiş daha yoksunluğunu
Söyle,ben mahsunluga nasıl avunayım

Kırıldı gün ışıkları, kırıldı baharın dalı
Unuttu bülbül gülü,dağ kar'ı,ozan sazı
Esmez seher yeli, kurur pınarın suları
Şehir bilememiş daha vurulduğunu
Söyle, ben kurşunu nasıl sarayım...

Sanki şarkılar sustular, şiirler sürgüne
Ay karanlık,yürek darılmış şu bedene
Koymuşlarya seni kabre, benden önce
Sevda sezememiş cennete kavuştuğunu
Söyle, ben vuslatı nasıl yaşayayım...

Vuslat Tuna