Little Irene Marcos (Complete)

chapter 63

Kisses pov:

Nagising ako ng bandang 3:49pm na. Waaahhh!!!! Nagigising naman ako kanina pero para umihi lang din balik na naman sa tulog pero ngayon kailangan ko na talaga bumangon kasi  gutom na gutom  na talagaaa akoo. Ikaw ba naman di mag breakfast and lunch tapos hapon na rin. Ughhh!! Kasalanan to ni mommy and daddy!!! Hmmmm and bumaba na akoo tapos nakita ko naman silang masayang nanonood sa sala

"Oohhh!!! Good afternoon mahal naming princessa!!" Kuya matt

"Good afternoon apoo!!! Buti naman at gumising kana" Mama Meldy

"Hi kisses, good afternonn" mama liza

"Good afternoon anak" Mama imee

"Good afternoon din sainyong lahat po. Sorry very very late nagising! Uhghh!" Irita kong sabi

"Good afternoon sweetheart. Why naman ganyan ang mukha" Daddy

"Iwan ko sainyo ni mommy" Me

"Hello anak, bakit kami? Ano ginawa namin sayo?" Mommy

"Ughh! Nothing. Kain muna po ako" di n pumunta na ako sa kusina pero sinundan ako ni mommy

"Love what do you want ba?" Mommy

"Don na lang po ikaw sa sala. Kaya ko na kumain dito mag isa" nakatulala kong tingin sa mga pagkain dito sa dinning table

"Nooo! Sasamahan kita dito. Ano ba gusto mo kainin?" Pilit ni mommy kaya di na ako umayaw

"Butter shrimp na lang po din yang fried chicken" Me

"Okayy!!" Masiglang sabi ni mommy din pinaglagyan niya ang plate ko. Naglagay din sya ng juice and water tapos umupo sa tabi ko. Ako naman na tinatamad kumain pero gutom kaya parang wala ako sa sariling kumain. Ganito talaga ako pag dinakakatulog sa gabi, bangag and lutang ako. (Aminin niyo kayo rin? Hahahaahaha)

"Hay nakuu! Let me" tapos kinuha ni mommy ang kutsara and tenedor saakin and sya na ang nagpakain saakin kaya ito sinusubuan niya ako ng parang bata and si mommy naman nakikita ko sa mga mata niya na ang saya saya niya pero parang naiiyak sya

"Mommy? Are you crying?" Me

"How i wish anak na sana naalagaan kita nong baby ka, sana nabili ko lahat ng mga gusto mo, sana na hatid sundo kita sa school din aattend sa mga program niyo sa school niyo and sa mga birthdays mo kasama mo kami pero lahat ng yon ay di ko nagawa dahil sa kapabayaan ko" kaya umiyak na si mommy nong sinabi niya yon. Ako naman na lutang eh biglang nagising!

"Halaaa mommmy!!! Its okay! Andito na ako and di niyo kasalanan nong nawala ako. Please mommy! Dont cry na" tapos niyakap ko ng mahigpit si mommy

"Im sorry anak! Swear! Walang di araw na di kita hinanap. Every night di ako makatulog kakaisip sayo kong okay ka ba? Ano ginagawa mo? Kung buhay ka pa ba? Maayos ba ang bubay ng nakakuha sayo? Sinasaktan ka ba ng mga tao g nakakuha sayo? Gabigabi and arawa araw yan ang naiisip ko. Kulang na lang mabaliw nga ako eh" Mommy

"Shhhh! Mommy mabait ang mga nakakuha saakin and dont cry na. Ang importante ay andito na ako. Ill never ever leave you! Promise! Kung pwede kahit na ikasal ako eh isama ko kayo gagawin ko" Me

"Really anak? Dont leave mommy okay?" Mommy

"Promise! I will never ever leave you" Me

"I love you anak" Mommy

"I love you too mommy love" tapos mas lalo ko syang niyakap and bigla kong naalala yong binili kong promise ring

"Ahh, mommy wait lang ha. May kukunin lang ako sa kwarto. Mabilis lang talaga" tapos tumakbo na ako sa taas.