Sonbahar -ZeyKer-

11. Bölüm-Pozitif

...Sonbahar 11. Bölüm...

-Hatırlatma-

——YAZAR——

Zeynep'in ağlamasına iyice sinirlenen Kerem Zeynep'e sert bir tokat attı. Zeynepin ağlaması şiddetlendi.

K "Eehh yeter be!Ağlarsan ağla."

Kerem arkasını dönüp gitti...Arkasında kırgın bir kadın bıraktığını bilmeden...

-Hatırlatma Son-

Keremin gitmesinin ardından kendini toparlayan Zeynep, hızlı adımlarla hastaneden çıktı ve bir taksi çevirip çevirdiği taksiye bindi..

Tüm yol boyunca düşündü..Nasıl olabilirdi?Böyle bir şey nasıl olabilirdi?Adının Zeynep olduğuna olan inancı kadar tamdı Rüya'nın Keremden olduğununa inancı...

Sahile geldiğinde taksiciye ücreti ödeyip taksiden indi.Banklardan birine oturup geçenleri izlemeye başladı.

''Eehh yeter be!Ağlarsan ağla..''

Kerem'in sözlerinin aklına gelmesiyle zar zor durdurabildiği ağlamasını kat kat daha arttı...Çok acıyordu canı..Bu acı..Tarif edilmezdi..

En ihtiyacı olduğu anda annesi dışında kimse yoktu yanında...Şimdi onların yaptıkları çok garip geliyordu ona...Haklıydı, hemde sonuna kadar.Fakat kim inanıyordu ki ona?.Herkes onu haksız olduğunu savunuyordu.Zeynep bile bazen kendisinden şüphe etmiyor değildi.

Arkasına iyice yaslanıp içinde sahilin rahatlatıcı havasını çekti..Gözlerini kapatıp hayal kurmaya başladı...

—-ZEYNEP'İN HAYALİ—-

Mutfaktan gelen güzel kokularla uyanan Zeynep, sabahlığını üzerine geçirip banyoya doğru ilerlemeye başladı.Kısa bir duşun ardından, kurulanıp siyah taytını ve limon sarısı tişörtünü giydi.Saçlarına şekil verip saç bandı taktıktan sonra pembe bir ruj ve rimel sürdü..Aynada son kez kendine bakıp paytak adımlarla aşağı indi.Paytak adımlarla inmişti çünkü hamileydi, ikinci çocuğuna.

Mutfağa gelince Kerem'İn arkasından onsa sarılmaya çalıştı karnının izin verdiği kadar.Bebeğini ve güzelini hisseden Kerem tebessüm edip arkasını döndü.Zeynepin önce yanağına sonra karnına bir öpücük kondurdu.

K ''Günaydın aşklarım benim..''

Z ''Günaydın babası.''

Kerem Zeynep'İn karnına eğilip konuşmaya başladı.

K ''Buraakk, babacım nasılsın aslan parçam?.''

Zeynep Keremin bu haline kıkırdadı.

R ''Anniişş..''

Kollarını açarak koçan Rüya'ya aynı şekilde karşılık verdi Zeynep.

Mutlulardı..Çok mutlulardı..

Belki de sadece hayalde kalacaktı bu mutluluk...

—-ZEYNEP'İN HAYALİ SON—

Gözlerini açtı Zeynep..Bunların hepi hayaldi ve tabiki hiçbir zaman gerçekleşmeyecekti (!).

Kalkıp yürüyerek eve geldi...Saat 19.39 olmuştu..Yani yaklaşık 2-3 saattir sahildeydi.Zamanın bu kadar hızlı geçtiğinin farkına varmamıştı.

Odasına çıktı.Rüya onun yatağında uyuyordu.Gidip minik kızının alnına bir öpücük kondurdu ve dolabının karşısına geçti.Siyah külotlu çorabını giydikten sonra neon turuncu eteğini giydi.Üzerine beyaz tişörtünü giydikten sonra siyah ceketini giydi. -multimedya- Doğal tonlarda bir makyaj yaptı.Siyah çantasının içine telefonunu, cüzdanını ve makyaj malzemelerinden lazım olabilecekleri koyup evden çıktı.Arabasına binip bara doğru sürmeye başladı.Bir yandan da Yağmur'u arıyordu.