Κεφάλαιο 6

510 31 2
                                    

Την επόμενη μέρα ξύπνησα αρκετά νωρίς γιατί ήθελα να πάω στη σχολή και να παραδώσω μια εργασία που είχα για το μάθημα της μικροοικονομίας. Ο πονοκέφαλος απ' την προηγούμενη νύχτα ήταν ανυπόφορος! Αλλά καλύτερα να μην τη σκέφτομαι γιατί σηκώνονται τα νεύρα μου.
Τέλος πάντων αφού σηκώθηκα με τα χίλια ζόρια απ' το κρεβάτι, πήγα στην τουαλέτα για να πλύνω το πρόσωπο μου και να βουρτσίσω τα δόντια μου. Ύστερα βάφτηκα, ίσιωσα τα μαλλιά μου και ντύθηκα. Πήρα την εργασία μου κι έφυγα. Εννιά η ώρα βρισκόμουν στο γραφείο του καθηγητή και βομβαρδιζομουν απο ερωτήσεις και παρατηρήσεις. Πφφ.....
Μία ώρα μετά και μ' ένα κεφάλι καζάνι, πήγαινα προς το κυλικείο για να βρω την Άννα και να πιω έναν καφέ για ν' ανοίξει το μάτι μου.
< Πραγματικά λυπήσου με. Ο Ρούσσος με τρέλανε στις ερωτήσεις και δεν είχα προλάβει να πιω ούτε μια γουλιά καφέ να συνέλθω λίγο.> της είπα με δραματικό τόνο και παρήγγειλα έναν καφέ.
< Οο σε λυπάμαι φιλενάδα. Συνέχεια με κόβει με τέσσερα στα προφορικά ενώ του απαντάω μια χαρά στις ερωτήσεις. Δεν πάει καλά ο άνθρωπος.> μου απάντησε η Άννα και ρούφηξε λίγο απ' το freddo της.
< Τέλος πάντων.. Τι έγινε χθες με το Νίκο;> τη ρώρησα με ανησυχία. Τον φοβάμαι αυτόν και δεν τον εμπιστεύομαι καθόλου. Αλλά τι να κάνω; Θα τη στηρίξω ό,τι και να γίνει.
< Η αλήθεια είναι ότι ήταν καλός μαζί μου. Μετά με γύρισε στο σπίτι αλλά δεν έκανε καμιά κίνηση να με φιλήσει. Λες να με βλέπει μόνο φιλικά ή έτσι μου δείχνει ότι με βλέπει πιο σοβαρά; Πραγματικά όλο αυτό σκέφτομαι απο εχθές. Κοντεύω να τρελαθώ..> Μάλλον τρελάθηκε ήδη. Εμείς οι γυναίκες τα υπεραναλύουμε όλα κι αυτό δεν είναι καλό για τη ψυχική μας υγεία. Αγχωνόμαστε με το παραμικρό και σκεφτόμαστε και την λεπτομέρεια. Ενώ κανονικά πρέπει τέτοια ζητήματα να τα παίρνουμε χαλαρά και να περιμένουμε πως θα καταλήξουν. Αλλά τι να κάνουμε έτσι είμαστε εμείς οι γύναικες!
< Καταρχήν, χαλάρωσε! Κατά δεύτερον, τι σου έδειξε όσο είμασταν στο κουτούκι αλλά και γενικά όταν μιλάτε άλλες φορές;>
< Μου κάνει κομπλιμέντα, μου μιλάει γλυκά αλλά ποτέ δεν έχει πει κάτι ξεκάθαρα.> μου απάντησε δαγκώνοντας νευρικά τα νύχια της. Πάνε τα καημένα τα νυχάκια.
< Εντάξει μωρέ. Μην αγχώνεσαι. Λογικά του αρέσεις. Απλά μπορεί να είναι δύσκολος στο να το εκφράσει. Περίμενε και θα δεις.> της είπα καθησυχαστικά.
< Ναι έχεις δίκιο. Πρέπει να χαλαρώσω! Για πες εσύ. Πως και έστειλες σ' αυτόν απ' το κλαμπ να έρθει χθες; Και μη νομίζεις ότι δεν πρόσεξα πως κοιταζόσασταν με τον Πέτρο. Ξέρασε τα όλα λοιπόν!> Είπα κι εγώ δε θα ξεκινήσει την ανάκριση;
Αφού της τα είπα όλα λεπτομερώς και όπως πάντα είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό, κατευθυνθήκαμε προς το αμφιθέατρο γιατί είχαμε " διεθνείς νομισματικές σχέσεις" και το μάθημα ξεκινούσε σε πέντε λεπτά.
Μπήκαμε ατο αμφιθέατρο και κάτσαμε κάπου στη μέση. Μετά απο λίγο ήρθε κι ο Πάρης κι έκατσε δίπλα μου. Όπως πάντα ο καθηγητής είχε αργήσει κ εμείς περιμέναμε. Είχα χαθεί στις σκέψεις μου για άλλη μια φορά. Σύνηθες φαινόμενο τελευταία. Τι έχω πάει τελος πάντων; Ξαφνικά μου ήρθε μια αγκωνιά απ' το πουθενά και πετάχτηκα. Ήταν η Άννα.. Άουτς!
< Τρελάθηκες ρε; Πόνεσα.> της είπα παραπονιάρικα ενώ έτριβα το σημείο που με χτύπησε.
< Σόρρυ.. Όμως κοίτα ποιος έκατσε ακριβώς μπροστά μας!!> μου είπε ψιθυριστά.. Το σίχαμα! Γιατί έκατσε μπροστά μας; Ποτέ δεν κάθεται τόσο κοντά μου στα μαθήματα! Δεν πήρε το μάθημα του χθες;
< Πραγματικά δε με νοιάζει καθόλου...> είπα στην Άννα αδιάφορα.
< Ναι φαίνεται.. Γι' αυτό έχει κοκκινίσει όλο σου το πρόσωπο;> Κι όντως αισθανόμουν μια φούντωση..από νεύρα όμως ! Δε μπορώ μου τη δίνει αυτός ο άνθρωπος και ειδικά απο χθες ακόμα περισσότερο!
< Θα ηρεμήσω και θα μου περάσει.. Σουτ τώρα μη μας ακούσει και νομίζει ότι ασχολούμαστε και μαζί του..> της είπα τόσο σιγά που ούτε εγώ δεν ακουσα τον εαυτό μου.
Ήθελα να του χώσω μια φάπα από πίσω αλλά κρατήθηκα.. Μη ξεχνάμε είμαστε και κυρίες.. Γύρισε ο Χρήστος ο φίλος του και με κοίταξε χαμογελώντας και του ανταπέδωσα με τον ίδιο τροπο.
< Τι κάνεις Εύα;> μου είπε ευδιάθετα. Απορώ που βρίσκει την καλή διάθεση τόσο νωρίς. Καλά μπορεί να γίνομαι δύστροπη επειδή είδα τον βλάκα μπροστά μου.
< Καλά είμαι Χρηστάκο μου εσύ;;> του είπα όσο πιο γλυκά μπορούσα.. Όχι μόνο για να τη σπάσω στον Πέτρο που σίγουρα τώρα είχε στήσει αυτί αλλά και γιατί αυτό το παιδί το συμπαθώ πολύ και το 'χω μεσ' την καρδιά μου.
< Καλά μωρέ εδώ ετοιμαζόμαστε για το Σάββατο..Θα έρθετε έτσι;> με ρώτησε καθώς κοίταξε μαζί μ' εμένα και την Άννα.
< Που; Τι είναι το Σάββατο;> ρώτησα με απορία. Έχω χάσει επεισόδια μάλλον. Τι θα γίνει το Σάββατο;
< Α, ναι ξέχασα να σου δώσω πρόσκληση για το πάρτυ μου. Δε σε πρόσεξα. Ορίστε> είπε ο Πέτρος με ένα ύφος απαξίωσης. Τι; Ποιος νομίζει ότι είναι και μου μιλάει έτσι; Τώρα θα δει.
< Το Σάββατο ε; Δε νομίζω να μπορέσω.. Έχω να βγω μ' ένα φίλο μου. Οπότε καταλαβαίνεις έχω άλλα σχέδια για εκείνη τη μέρα. Σόρρυ μωρέ.> είπα με τόση ειρωνεία που ακόμα κι εγώ ανατρίχιασα!
< Α εννοείς με το πουρό από εχθές; Φερ' τον κι αυτόν άμα είναι> μου πρότεινε χλευαστικά και αδιάφορα ταυτόχρονα. Α, θα τη φάει τη φάπα του!
< Ε όχι και πουρό. Τριάντα χρονών άνθρωπος. Άντρας είναι. Εμένα μ' αρέσουν οι άντρες ξέρεις.. Όχι τα παιδάκια! > του είπα με τη γλυκιά και ειρωνική φωνή μου και πετάρισα τα μάτια μου. Φα' την Πετράκο! < Τέλος πάντων θα δω τι θα κάνω> συνέχισα απαξιωτικά..
Κάτι μουρμούρισε και γύρισε μπροστά κατακόκκινος και τσατισμένος.. Η ευχαρίστηση μου τεράστια! Η Άννα μου χαμογέλασε πονηρά και θριαμβευτικά και επιτέλους εκείνη τη στιγμή ήρθε ο καθηγητής και ξεκίνησε το μάθημα.
Πόσο μ' εκνευρίζει αυτός ο άνθρωπος αλλά δε μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρις τις κόντρες μας.. Άσε που το φιλί μας από χθες παίζει συνέχεια στο μυαλό μου σα χαλασμένη κασέτα.. Τι τρέχει μ' εμένα; Η αλήθεια είναι ότι μ' αρέσει λίγο αλλά φοβάμαι να το παραδεχτώ ακόμα και στον ίδιο μου τον εαυτό.. Αλλά και γι' αυτό ακόμα αυτός φταίει με τον σκατοχαρακτήρα του και τη αλαζονεία του. Ακόμα και χθες που με φίλησε φέρθηκε σα βλάκας κι έβγαλε την αλαζονεία και τη ψωνάρα από μέσα του.. Κι εκτός αυτού όλο συνέχεια φλερτάρει και παίζει με διαφορετικές κοπέλες . Οπότε πως μπορώ να παραδεχτώ οτί αυτός ο άνθρωπος μ' αρέσει; Όχι ποτέ! Ούτε καν..

Γεια σας!!!! Στο επόμενο --> το πάρτυ του Πέτρου... Χαμός!!!
Ευχαριστώ και για τα σχόλια και για τα votes!!! :*

xoxo...!!!!

Η πρόκληση μουDonde viven las historias. Descúbrelo ahora