Yorum yaparsanız ve oy kullanırsanız beni çok mutlu edersiniz. Kurguya güveniyorum umarım emeğimin karşılığını verirsiniz. İyi okumalar :)🤍
Bölüm Şarkısı: Pinhani ve Kalben, İyi Değilim Ben
HMutluluk ne demek? Hayatımın neredeyse her döneminde her şekilde aklımda bu soru var. Ben mutlu muyum? Bilmiyorum. Mutluluk para ise Türkiye şartları içinde zengin bir kadınım peki mutlu muyum? Bilmiyorum. Tanınmak? Mutluluk tanınmaksa çoğu kişi tarafından tanınıyorum, mutlu muyum? Yine ve yine bu sorunun cevabını bilmiyorum. Güzellik? Kendimi kandırmayı sevmem,güzel bir kadınım bunu çoğu kişiye sorsanız -ne kadar umursamasamda- onlarda güzel olduğumu söylerler. Mutlu muyum? Şaşırmadım bu soruyu yine bilmiyorum.
Kendimi nedense sürekli bir boşluktan başka bir boşluğa her seferinde sert bir şekilde fırlatılıyormuş gibi hissediyorum. Neden böyle olduğu hakkında hiçbir fikrim yok. Ama ne yaparsam yapayım içimdeki o leş mi leş huzursuzluktan kendimi alıkoyamıyorum.
"Yaymuuur" Düşüncelerime uzun bir süre kilit koyan ses kardeşim olan bücür Asya'dan geliyordu. Büyük bir ihtimal kahvaltıya oturmuştu ve sabırsızca beni çağırıyordu. Neyse fazla uzatmamaya karar vererek odanın kapısını açıp aşağı kata doğru "Geliyorum birazdan, Nezaket Ablan ile yemeğini yemeye başla sen." diye bağırdım.
Odaya geri girip kısa süre içinde giyinmeye başladım. Üzerime beyaz takımımı giydim. Takım beyaz crop ve beyaz bir pantolondan oluşuyordu. Giyindiğim gibi makyaj masasına gelip kapatıcı ile gözaltlarımı kapatıp turuncu tonlarında far ile rimel sürdüm. Farımla aynı tonlarında ki parlak rujumu sürdükten sonra saçlarım zaten doğal düz olduğu için sadece tarayıp kalktım. Siyah stilettolarımı giydikten sonra hazır olduğuma kanaat getirdim. Takımın beyaz ceketini ve siyah Chanel çantamı elimi alıp odadan çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Son merdivene geldiğimde odayı Asya'nın tabletinden çıkan bir çizgi filmin sesi dolduruyordu. Her seferinde ne kadar uyarsam bile her sabah kahvaltı masasına tablet ile oturuyordu.
Çizgi filme o kadar odaklanmıştı ki beni fark etmemişti bile. Büyük bir ihtimal Nezaket Abla onun ağzına zorla bir iki lokma bir şeyler koymasa hiç birşey yemeyecek ve aç kalacaktı.
"Asya Hanım sizi daha kaç kere uyarmam gerekiyor yemek yerken tablet yok diye?" sorduğumda beni fark etmiş oldu. Koşarak yanıma geldiğinde daha dizime geldiği için bacağıma sarılmıştı. Onun tatlılığına dayanamayıp kucağıma aldığımda "Günaydın güzeller güzeli ablam." diyerek boynuma sarıldı.
Onun bu şebek haline kıkırdayıp "Günaydın bir tanem." dedim ve yanaklarından öptüm. Nezaket ablaya dönüp "Neler yedi benim kızım abla?" diye sorduğumda "Bir dilim omlet yedi ama tabağında hala peyniri ve sosisleri kaldı." deyince Asya'ya döndüm, büzdüğü dudakları ve büyük gözleri
