Chapter 28 Pain

193 12 0
                                        

I THINK......i fall for you" yong ang mga salitang lumabas sa bibig ni Devon habang tinititigan ang binata , hindi na niya napigilan ang sarili na sabihin kay harold ang totoo feeling kasi niya habang tumatagal ay lalo siyang nag kakagusto dito, at ayaw niyang uma asa sa wala dahil alam niya na may alexis na ito

nag katitigan sila ng binata at halata sa mga mata nito ang pag kagulat sa sinabi niya at expected na niya yon

"Dr.lee, nagustuhan kita dahil sa nandiyan ka palagi sa tabi ko, lagi kang nandiyan kapag kailangan ko ng tulong, at habang kasama kita nasasanay na ako na nandito ka sa tabi ko, ikaw ang laman ng isip ko, masaya ako kapag kasama kita at na sasaktan ako kapag mag kasama kayo ni Alexis minahal kita kanit alam ko na mahal mo si alexis , kaya" kinuha niya ang kamay na siyang ginagamot ng binata "wag ka nang maging mabait sa akin, hindi narin ako lalapit sayo, hindi na kita kukulitin, ayaw ko na mahirapan ka at maipit sa sitwasyon" at hindi niya na malayan na tumulo na pala ang luha niya "kahit anong mang yari wag mona ulit tatawagin ang pangalan ko dahil baka hindi ko na mapigilan ang sarili ko na tumakbo sa mga bisig mo at hindi na bibitiw sa mga kamay mo" tumayo na siya ayaw na niyang marinig ang kahit ano mang sasabihin ng binata " good bye Dr.lee" saka pigil ang luha na lumabas na siya ng office parang dinudurog ang puso niya that time parang hindi siya makahinga sa sakit na nararamdaman ito ba ang feeling nag broken hearted

na iwang naka upo sa sofa ang binata habang malalim ang iniisip saka siya tumakbo palabas ng office pero hindi na niya na abutan ang dalaga bigla nalang itong nawala

umiyak ng umiyak si devon feeling niya ito lang ang paraan para kahit sandali ay maibsan ang sakit na naramdaman niyang sakit alalang ala naman ang mama niya habang nakikita ang anak, nilapitan niya ito at kinausap

"Devon anak? sige lang iiyak mo lang yan, kapag nag mahal ka hindi talaga mawawala ang sakit mag kakambal na ang dalawang yan" mabuti nalang nandiyan ang mama niya feeling niya may karamay siya

dalawang araw siyang hindi pumasok nag worried na tuloy si lucy dahil hindi naman siya uma absent ng walang dahilan kaya kinagabihan na gulat nalang siya ng bigla itong dumating si lucy kasama si grace

"lucy,grace? na bigla siya

"bakit kaba nag mumuk mok dito ha? dahil ba sa broken hearted ka kaya ka nag kukulong dito? boses ni lucy

"Devon, may ganito na palang nang yayari sayo pero hindi mo manlang sinabi sa amin na mga kaibigan mo?

"girls Im okay, gusto ko lang talaga ma pag isa"

"devon" niyakap siya ni grace "sino ba ang lalaking to ha?wala siyang karapatan na saktan ang napaka gandang si Devon"

"ang sabihin mo naka kita kana ng katapat kong noon ikaw ang nag papa iyak sa mga lalaki ngayon ikaw ang umiiyak"

"lucy" sita ni Grace "kita mong malongkot si devon kong ano ano ang sinasabi mo"

"tama si lucy karma ko to" pilit na ngumiti siya saka huminga ng malalim

niyakap siya ni grace

"okay lang yan may kasabihan nga na blessing in disguise makaka kita kapa ng mas higit sa kanya"

"hay! I think its my fault ! kong hindi kita pinilit na kumbinsihin siya for the documentary, tapos pumayag pa ako na iwanan ka kasama ng Dr.lee na yon sa Diwai e hindi na sana umabot sa ganito ang lahat-

"Dr.lee? ulit ni grace "si Dr.lee ang lalaking minahal mo?

"Oo"

"oh my!wala" agad sumulyap si grace kay devon saka ngumiti, napangiti narin si devon


NAPANSIN ni ante Hanna na tahimik at malalim ang iniisip ng binata habang nasa terase at naka tanaw sa malayo

"ehemm....." tikhim mula kay Ante hanna ang narinig niya dahilan para lumingon siya dito

"ang layo yata ng isip mo Young master"

"ah!may gumugulo lang sa isip ko ante" muli siyang tumigin sa malayo "may tao kasing subra kong ma ngulit sa akin, noong una na iinis ako pero habang tumatagal na sasanay na ako to the point na hindi na completo ang araw ko kapag hindi ko siya nakikita, hindi korin mapigilan angbsarili ko na mag alala sa kanya,hindi narin siya mawala sa isip ko, at kanina nalang nag tapat siya sa akin tungkol sa feelings niya" parang ina na ang turing niya sa matanda kaya hindi na siya na hihiyang mag sabi ng feelings dito

"Harold, sundin mo ang tibok ng puso mo wag mong hayaan na mawala ang taong nag papasaya sayo para hindi ka mag sisi sa bandang huli"

"pero may masasaktan ako ante"

"kong mahal ka talaga niya ma iintindihan ka niya, minsan narin akong nag mahal harold at hinayaan ko siyang mawala at nag sisi talaga ako ng husto kaya kita mo ngayon naging matanda akong dalaga dahil sa puso ko siya parin ang hinahanap ko, at ayaw ko na maranasan mo ang mga nara nasan ko harold"

natahimik si harold

"pag isipan mo ang sinabi ko harold, nasa disiyon mo ang kaligayahan mo" saka ito tumalikod at umalis na iwang muling nag iisip si harold 

nag lalakad si devon sa daan patungong studio, wala naman kasi siyang kotse tulad ng dati ng biglang may bumusina sa tabi niya napasigaw tuloy siya sa gulat ng lumingon siya ay nakita niya si lucy naka ngiti 

"lucy ano ba?

"what! alam mo ginigising lang kita?

"gising na ako oh! dilat na nga ang mga mata ko"sabay dilat sa mata natawa tuloy si lucy

"sumakay ka na nga"

lumigid siya sa kabilang pinto at na upo sa tabi ni lucy at umalis na sila patungong studio ng dumating sila ay siya ding pag dating ni alexis matatalim ang mga mata na sumulyap ito sa kanya

"ano iyon tiger look? bulong ni lucy

"hayaan mo na" pero mas nagulat si lucy sa sinabi niya

"wow! iba na talaga ang powers ng broken hearted nakaka wala ng powers ng katarayan"

"gusto mo tarayan kita"

"biro lang" saka ito ngumiti



[naging busy na ako sa work kaya every nignt na lang akong makaka update]

 [thanks for reading saranghe ]








WiShiNg  WellTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon