အပိုင်း✨🍁(၂၄)

11.1K 983 150
                                    


ပယင်းကြိုးသီချစ်သောမောင့်ဆီ
အပိုင်း✨🍁(၂၄)

ဧကလေးတို့နေရာအနှံ့လည်ပတ်ပြီးနောက်လူလည်းမောလာသလို ထမင်းဆာလာသည်။တစ်နေ့လုံး တိုလီမုတ်စလေးတွေစားနေခြင်းက သိသိသာသာဗိုက်မပြည့်ပေ။
အေးတာတစ်ခုခုဖြစ်ဖြစ် အမောပြေစေမည့်ဖျော်ရည်တစ်ခုခုဖြစ် သောက်ချင်လာမိသည်။‌သို့သော်လည်းပျူခေတ်မှာအအေးမရနိုင်သည့်အတွက် ထိုစိတ်ကိုကြိတ်မှိတ်မြိုချထားရသည်။
*ဘဝကြီးကမသာယာလိုက်တာ..*

ဧကလေးနည်းတူ သက္ကမှာလည်း ဗိုက်ဆာနေပြီဖြစ်သောကြောင့်
"သခင်လေး....ရေဝန်းငယ်ဆိုတဲ့ ဆိုင်က စားသောက်ဖွယ်ရာတွေအတော်လေးအရသာရှိတယ်တဲ့...အပျိုတော်တွေပြောနေတာကြားဖူးတယ်....."

"ဟုတ်လား...ငါလည်း ဗိုက်ဆာနေတာနဲ့အတော်ပဲ...ဒါပေမယ့် ချဉ်ချဉ်လေးတစ်ခုခုသောက်ချင်နေတယ်..."

"ဟိုဘက်နားမှာ မန်ကျည်းသီးကိုအရည်ဖျော်ပြီး ဆားလေး ထန်းလျက်ရေလေးနဲ့ ရောရောင်းတဲ့ဆိုင်လေးရှိတယ်..."

"ဟုတ်လား...ငါ သောက်ချင်လို့...ဗိုက်လည်းဆာနေပြီ..."
ဧကလေး နှာခေါင်းလေးကိုရှုံ့ပြီးပြောလိုက်သည်။

"ကျွန်တော်မျိုးသွားဝယ်လိုက်မယ်လေ..."

"ရတယ် ရတယ် မင်းနေရာသာသွားဦးနေလိုက် ငါ့ဘာသာဝယ်လိုက်မယ်..."

"ဟုတ်ကဲ့ သခင်လေး..."

ဧကလေးပြောပြီး နောက်မှအထုပ်ကိုယ်စီဖြင့် လာနေသော အရှင်နှစ်ပါးနားသွားလိုက်သည် ။

"အရှင် အထဲကထိုင်စောင့်နေနော်...ကျွန်တော် ဟိုနားတင် မန်ကျည်းသီးဖျော်ရည်ဆိုလား သွားဝယ်မလို့..."

"ကိုယ်တော်လိုက်ခဲ့မယ်..."

"အာ ရတယ် ကျွန်တော့်ဘာသာသွားလိုက်မယ်... ဆိုင်ကဟိုမှာမြင်နေရတာကို... အရှင်တို့က အထုပ်တွေနဲ့မို့ အထဲကပဲစောင့်နော်..."

ဒဝီဦး‌ခိုက် ထိုဆိုင်ငယ်လေးဘက်ဆီသို့ ‌မျက်မှောင်ကြုတ်ကြည့်လိုက်သည်။ဘယ်လောက်ပဲ နီးတယ်ဆိုပါစေဦး လူတွေအများကြီးထဲ တစ်ယောက်ထဲ လွှတ်လိုက်ဖို့ စိတ်မချဖြစ်နေသည်။

ပယင်းကြိုးသီ ချစ်သောမောင့်ဆီ(Complete)Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ