James Pov:
Άνοιγω τα μάτια και προσπαθώ να προσάρμοσω τα μάτια μου στο σκοτάδι.
Που βρίσκομαι;
Μέχρι που θυμάμαι τι έγινε και αρχίζουν και με πιάνουν τα κλάματα.
Πέθανε...
Πέθανε η Natalie...
Εγω φταίω για όλα εγώ...
Δεν έπρεπε δεν έπρεπε αν ήξερα πως θα γίνει αυτό δεν δεν..
"Χμμ επιτέλους ξύπνησες".
Γυρνάω το κεφάλι μου και ακούω την piece.
"Pieceee, πως είσαι, είστε όλοι καλά;".
"Και από πότε σε νοιάζει αν είμαστε καλά;". Με κοιτάει θυμωμένα έτοιμη να με σκοτώσει.
Και με το δίκιο της.
"Πάντα θα νοιάζομαι για εσάς και το ξέρεις".
"Αλήθεια James; αλήθεια;" με κοιτάει κατάματα.
"Τότε είναι η ιδέα μου πως μας πρόδωσες όλους και ειδικά την Natalie που σα αγαπούσε τόσο πολύ, μάλλον τα ονειρεύτηκα όλα αυτά".
"Την αγαπώ piece, δεν είχα άλλη επιλογή".
" Μην μιλάς πραγματικά, μην γιατί δεν μπορείς να φανταστείς πόσο κρατιέμαι από το να σου ξεριζώσω την καρδιά".
"Εξαιτίας σου έχασα την κολλητή μου, εξαιτίας σου πέθανε James, πέθανε".
"Δεν δεν το ήθελα piece ξέρεις πόσο την αγαπώ".
"Όχι James, πια δεν το ξέρω αυτό αλλά μην αγχώνεσαι θα έχεις τον απόλυτο χρόνο να σάπισεις εδώ και να σκεφτείς της πράξεις σου".
Σηκώνεται και πάει να φύγει.
"Σε παρακαλώ piece άκουσε με σε παρακαλώ".
Φεύγει και κλείνει την πόρτα.
Και μένω μόνος μου στο σκοτάδι.
Είμαι ηλιθιος δεν έπρεπε να τον εμπιστευτώ δεν έπρεπε.
Πίστευα πως θα την κρατούσε τουλάχιστον ασφαλή.
Αν πιάσω στα χέρια μου τον Χρήστο θα τον σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια.
Δεν θα την γλυτώσει αν βγω ποτέ από εδώ.
Κλείνω τα μάτια και σκέφτομαι την Natalie.
Στο όνειρο:
"Natalie, περίμενε που πας;".
YOU ARE READING
The Road To Disaster
Paranormal1ο Μέρος:Αλήθειες "Γιατί τόσα ψέματα μαμά γιατί;" "Έπρεπε για να σε προστατεύσω" 2ο Μέρος:Αγάπη "Είσαι το φως μου με βγάζεις από το σκοτάδι μου" "Πρώτη φορά νοιώθωω έτσι" 3ο Μέρος":Προδοσία "Πίστεψα πίστεψα πως με αγάπησες όμως με πρόδωσες γιατί;...
