One day, I caught myself smiling. Then, I realized, I was thinking of you. ;))))
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Press-con. ;))))
Tae. Ayoko ng ganito e. Press cons, sanay na ako sa ganito, it's justm nag-level up na press cons ko ngayon. Hindi na siya katulad ng dati, and oh, Kuya is not with me na this time. Dati kasi, whenever I have press cons anjan si Kuya, but not this time. Nakakalungkot. -_________- Pero, nakakainis talaga press cons ngayon. Kailangan naka-ayos ako ng bongga! Which I hate the most. Buti na lang alam ni Manager Eph na ice cream ang panapat ko sa ganito. :) Alam niya kasi na bawal akong ma-stress. :D My manager is great toooo! she loves me din. :))))
"Okay, Lei, we've heard that you write some articles blah, blah, blah."
Hindi ako nakikinig sa kanila. Nakakainis. 'Yung unang sentence lang pinapakinggan ko then after nun, hindi na ako nakikini, call it rude but, I'm getting tired, actually, nahihilo na ako.,. -_______- Yari, hindi ako pwede mag-collapse dito.
"Manager Eph---------"
"Yes, dear? O_O Oh, wait! Wait!"
After ko siya tawagin alam na niya gagawin niya, kaya ayun, pinatigil niya 'yung press con at sinabing pagos na ako at next time na lang daw uli. ;) Galing talaga ni Manager! After nun, she called Kuya, but he's busy. Nagtaka naman ako. Kuya always answers his phone whenever I'm on press cons. -____________- Ughhhhh. Kaya ayun, andito lang ako sa caraan. :D Lumalamon ng ioce cream. :D Si Managaer may inaasikaso for my next project. ;) Galing! Galing! Kaya napupuno scheds ko ngayon e. :D Valentine pa naman, maraming endorsements. :) Yiiiiiiieeeeeeeeeeeh! Oo nga pala, hindi na ako masyadong iaanatake ng sakit ko. :D But, lagi parin akonhg iwas sa stress, kaya nga kanina nahilo pa lang ako e, hindi ko na tinuloy 'yung press con. I still take my therapies and medicines. Sabi ni Kuya, kailangan pa rin daw 'yun kahit hindi na umaatake sakit ko. :D I need to watch out. Who knows, baka mamaya, mag-collapse nanaman ako.
Si mom and dad, ayun, nasa kabilang bahay. Si Mommy okay na pero, tuwing inaatak ako, sinusumpong rin siya ng kanya. Haaaaaaaaaaaaaaaay. Napaka-gulo ng health ng pamilya ko. Kaya nag-doctor si Kuya e. :D Si dad naman, dating surgeon. :D Pero, businessman na ngayon. :D Kaya daming pera nito e, biruin niyo, niregaluhan ako ng kotse nung nakaraan. :D Hahahahahahahahahahaahahahahahahaha! May bago tuloy akong kotse! Shempre, kakalimutan ba nun si Kuya? Hindi no! Si Kuya din may car. Mas maganda shempre sa'kin. :D 'Yung akin nga medyo girly, pero, okay na rin, kailangan ko rin 'to sa pagpunta sa work ko, Speaking of work , kailangan ko pala ma-contact boss ko ;D HAHAHAHAHAHAHAHAHA! WAIT. :D I dialled my boss' number then spoke with her.
"Yes ma'am, good afternoon po. -------"
"Yes, Lei, your articel, kailangan mo na i-submit 'yun by thursday. And, your recent articel went well. :D i-pupublish na siya maybe next month. Keep up the good work dear. Ang laking tulong mo sa company. Kung pwede nga lang, ikaw na rin mag-endorse ng products natin kaya lang-----"
"Complicated po boss. I'm sorry. Si Manager kasi e, ayaw po ako ipasok 'jan. :D Hihihihih! Pasenshaaa na po.'
"No, its alright darling! Malaki na rin naman ang naitutulong mo sa company. :D Oo nga pala, you must report to me on Monday. Busy ka pa ba sa shootings mo?"
Ohhhh. Na-touch ako kay Madaam Liz.
"Uhmmm, tapos nanaman po shootings ko madam. :D Sige po, I'll report on Monday! What time po?"
"8am dear. I gotta go now, see you Lei."
"See you ma'am. Thanks!"
At ayun, natapos ang pag-uusap namin ni Madam Liz. Bait talaga ni boss ko. :D Hahahahahahahahaha! Kaya hindi na ako umalis sa trabaho ko'ng 'yun e. Bukod sa hindi siya ganun kabigat at flexible ang sched, eh, mabait pa ang boss ko. :D HAHAHAHAHAHAHAHAHA! Okay, Manager is back!
