Hiding the Ceo's Son (Marcos Series 1)

Prologue

!!DISCLAIMER!!

This is work of fiction. Names, Character, business, places, events, locales and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual person, living or dead, or actual events are purely coincidental.

* * *

Seeing my son happy make my heart bursting. At habang pinapanood ko ang anak ko na nakikipaglaro sa mga bata dito samin, Naalala ko sa kanya ang kanyang ama. Ang dami kasi nilang pagkakapareho ilong, mata, mga ngiti, boses, talino at kuha niya rin ang pagkacold ng kanyang ama, Pati ugali ng kanyang ama kuhang kuha niya. Ni isa walang pinagmanahan sakin.

Kamusta na kaya siya. Five years ng nakakalipas simula ng maghiwalay kami at nagpakasal siya sa iba. I suffer that time, but because of my son, Kailangan kong bumangon muli, Ang anak ko nalang ang meron ako na mula sa kanya. Ang anak namin.

Lumaki ang anak kong walang ginagisnang ama, Dahil ang ama niya masaya na sa piling ng iba. Pero dahil kay faolan siya ang tumayong tatay tatayan ni vester. Siya ang tumulong sakin sa pagpapalaki kay vester. At siya rin ang nag alaga sakin. He's the best best friend of mine.

"Vester!"sigaw ko sa anak ko habang nakikipagtakbuhan sa mga bata na kalaro niya.

Di niya ata ako narinig. "JOSEPH JACE SILVESTER RIEGO."sigaw ko ulit sa kanya. Yan ang pinangalan ko sa anak ko. Dahil yan ang pangarap namin ng kanyang ama, ang maisunod sa first name niya ang magiging anak namin na lalake. Kaya kahit wala na kami sinunod ko parin ang pangarap namin.

Agad na tumakbo sakin ang anak ko.

"Why mommy?"he ask. He looked like him. The way he talk, the way he kiss me, the way he hug me, I recognized my son to him.

i smiled "You need to stay here."sagot ko sa kanya. Bigla naman lumungkot ang mukha niya. "Kasi darating na dady fao mo."

"Yeheyyyy!"tuwang sabi niya at tumalon talon pa.

Binuhat ko muna siya. A few minutes later narito na si faolan. Agad na bumaba ang anak ko sakin at sinalubong si faolan.

"Daddy."sigaw habang tumatakbo papunta kay fao. daddy talaga ang tawag niya kay faolan. Kaya nagpapasalamat ako kay faolan, Kahit na wala ang totoong ama niya, Si faolan ang tumayong daddy naya.

Faolan smiled. "Hi baby!"binuhat niya si vester.

"Daddy i'm not a baby anymore."depensang sabi ng anak. At naka cross arms Pa.

Nagtawan kami ni faolan.

"Oh sorry ba-, No i mean vester"sagot naman faolan.

"Oh ano tara." faolan said to me. Agad kaming dumeretso sa kotse niya.

Habang nasa biyahe kami at pauwi na sa bahay. pinasyal kasi namin si vester sa paborito niya pasyalan dito sa apayao.

"Fao!"sabi ko. Nasa back seat narin si vester natutulog, napagod siguro kanina.

He then looked at me.

"Kamusta yung kasong hinahawakan mo?"i ask.

"Still reviewing the case."he answered.

"Arkin!"

I looked at him.

"Yup?"

"Di mo ba talaga ako pagbibigyan?"he ask. May sa kung anong tumusok sa dibdib ko matapos marinig iyon mula sa kanya. I'm sorry faolan pero hanggang kaibigan lang ang tingin ko sayo, At isa pa mahal kopa si simon.

I looked down.

"No it's okay!"sabi niya, but i saw a tears starting to form in his eyes. "Hindi kita pipilitin. Alam ko na mahal mopa si simon."

"Faolan."pagtigil ko sa kanya.

"Alam kong hindi kapa naka moveon sa kanya, At alam kong habang nakikita mo si vester, nakikita mo rin si SI."

He hold my hand.

"Arkin handa akong maghintay ng matagal hanggang sa maka move on ka." pilit siya ngumiti.

Ng makarating sa bahay, Binuhat ni faolan si vester papunta sa kwarto. Sinalubong naman kami nila papa, mama at reign pati narin si kuya. Masaya ako at buo na ang pamilya namin.

Agad ding lumabas si faolan, Niyaya siya ni papa na dito nalang mag dinner kaso tinanggihan niya, Dahil rereviewhin pa niya daw yung kasong hinahawakan niya ngayon.

Pagkatapos kumain agad din akong nagtungo sa kwarto namin ng anak ko. Pinapanood ko ang anak kong natutulog, I kiss his forehead, ngunit nabigla ako ng biglaan siya tumayo.

"Oh bat ka nagising."ngiting sabi ko sa anak ko.

"Nanaginip po kasi ako mami."sabi niya habang kinukuskos ang mga mata niya. "May humalik daw kasi sa noo ko."

I smiled remembering those line. That my son said. Yan yung sinabi ng kanyang ama nung nagkasakit ako at nakitulog sa bahay niya. At pinasok yung kwarto ng kanyang ama.

"Really?"i answered.

He nodded.

"Mommy pwede mo ba akong kwentuhan tungkol kay daddy?"he ask.

I'm not ready for this. Hindi pako handang malaman niya kung pano kami naghiwalay si simon at ang dahilan ng hiwalayan namin. I can't do anything he need to know more about his father.

"Sige! pero maliligo lang si mommy ha."sagot ko.

He nodded.

Nagtungo nako sa cr para maligo. Pagkatapos maligo agad akong sinalubong ng anak ko na may dalang maliit na larawan.

"Mommy who's this?"he ask.

"Where did you get that.?"i ask.

"There mami, hinahanap ko kasi yung toy ko na bigay ni daddy faolan, then i accidentally see this picture." pagpapaliwanag niya.

Binuhat ko siya papunta sa kama.

"This man in the picture." he look at me. "He is your biological daddy."dagdag ko.

Nangilid ang mga luha niya.

"R..really M..mommy."sabi habang pumapatak na ang mga luha sa mga mata niya.

Naiyak narin tuloy ako.

"Yes baby."

"Mommy he looked like me."sabi niya.

"Oo ang dami niyong pagkakapareho."sagot ko.

"Mommy can i see him?"he ask.

Di ko alam kung anong sasabihin ko sa anak ko. bata pa siya para malaman niya na may ibang pamilya na ang ama niya.

"O..oo naman ako."i said. Pinipigilang maluha. tumalon talon siya sa tuwa.

Matapos ang kwentuhan namin ng anak ko tungkol sa kanyang ama ay umidlip narin siya, Kwinento kung pano kami nagkalilala ng ng daddy niya at kung pano sa kacold at lumambot lang siya sakin. Tuwang tuwa naman ang anak ko.

"Mahal na mahal kita vester. alam kong gusto mong makita ang daddy mo, pero anak mukang malabo, Dahil una sa lahat hindi kaniya kilala anak, hindi alam ng daddy simon mo na buntis ako ng makipaghiwalay siya. At hindi pako handang ipakilala ka sa kanya anak, dahil may ibang pamilya na siya at natitiyak ko na masaya na siya, kasama ang mga anak niya."

Nakatulog nalang akong umiiyak.