torna a casa

0.5

Gözlerini kapattı ve kendini onu anlayan tek kişiye bıraktı.

Müzik.

Korkuyordu sahnede olmaktan ama gözlerini kapatıp karşısında sadece onun olduğunu hayal edince her şey kolay oluyordu.

Şehrimde yürüyordum ve rüzgar sertçe esiyordu.

Her şeyi arkamda bıraktım, güneş ufuğun üzerinde.

Evleri görüyordum uzaktan, kapıları kilitlenmişti.

Ama şanslıyım ki onun elleri ve al yanakları vardı.

(...)

Öyleyse, Marlena, eve dön.

Çünkü soğuk buradan hissediliyor.

Öyleyse, Marlena, eve dön.

Çünkü daha fazla beklemek istemiyorum.

Öyleyse, Marlena, eve dön.

Çünkü soğuk buradan hissediliyor.

Öyleyse, Marlena, eve dön.

Çünkü daha fazla kaybolmak istemiyorum.

(...)

Gözlerini yavaşça araladı. Seyircilere kısa bir teşekkür etti. Daha sonra seyircilerin arasında gözlerini gezdirdi.

O yoktu, gelmemişti. Demek ki unutmuştu.

'İstemiyorsa zorlayamam.' diye düşündü. Üzgündü ama kendisi bile kabul etmiyordu bunu.

Hayal kırıklığı ve üzüntü ile evine döndü. Ilık bir duş aldıktan sonra kendini temiz nevresimlere bıraktı. "Bu beni en çok rahatlatan şey." dedi kendi kendine. "Lalisa'dan sonra."

kurt bakislim

-thejsooya