uzun zamandır bölüm atmıyordum bunun için üzgünüm ama cidden çok yoğun bir hayatım var tekrar kusura bakmayın,,
keyifli okumalar~
bol bol yorum yapmayı unutmayın lütfen,,,,
***
Hyunjin'in evine geleli yarım saatten daha uzun olmuştu ama Daeun teyze Hyunjin'in acil bir işi çıktığını ve hemen geri döneceğini söylemişti. Annesinin yaptığı tatlıyı stres içinde yemiş boş tabağı önümdeki orta sehpaya bırakmıştım. Attığım mesajlara da cevap vermemişti ve iyice korkmaya başlamıştım.
Elime telefonu yeniden aldığımda Eunji yanıma gelip "Jeonginnie oyun oynayalım mı?" demişti ikna etmek için tatlılık adına işaret parmaklarını yanaklarına götürmüştü. Ben olur demeden önce Daeun teyze Eunji'ye "Eunji Jeongin'i rahat bırak annecim." demişti. Yönümü Eunji'den çekip Daeun teyzeye "Sorun yok." deyip Eunji'ye tekrar dönüm ve "Abin gelene kadar oynayabiliriz." demiştim.
Eunji önce sevinçle ellerini çırpmış daha sonra ise elimden tutup beni odasına sürüklemişti. Heyecanla ne oynayacağımızı ve abisinin ona yeni aldığı oyuncak bebekten bahsediyordu ama dikkatimi tamamen ona veremiyordum. Aklım Hyunjin'deydi.
Nereye gitmişti böyle aceleyle? Neden bana haber vermemişti ? Neden mesajlarıma cevap dahi vermiyordu. Stresten terleyen ellerimi pantolonuma silerken Eunji elindeki bebeği bana uzatıp "Sen bu ol tamam mı?" demiş sonra diğer bebeği eline alıp "Bu da ben olacağım." demişti gülerek. Zoraki bir şekilde gülümseyip Eunji'nin dediklerini yapıyordum.
Bir süre daha geçmesine rağmen Hyunjin hala ortalıkta yoktu. Daeun teyze iki bardak çikolatalı sütle odaya geldiğinde Eunji işaret parmağını annesine sallayıp "Sütü içeceğim ama uyumak istemiyorum." demişti.
Onlar annesiyle uyku konusunu tartışırken ben telefonla görüşmem gerek diyerek koridora çıkmıştım. Hemen Jisung'ın adına tıklayıp açmasını bekledim.
"Alo konuştunuz mu kanka Hyunjin'le." diyerek telefonu açmıştı.
"Kanka bir saati geçti ben Hyunjinlere geleli ama Hyunjin ortalarda yok, mesajlarıma da cevap vermiyor. Endişelenmeye başladım." dedim tek seferde.
Jisung şaşırdığını belirttikten sonra "Evden çıkarken bir şey dememiş mi?" diye sordu.
"Acil bir işi olduğunu hemen döneceğini söylemiş ama yok işte ortalıkta." dedim.
Konuşmasına izin vermeden "Felix'in bir şey yapmasından korkuyorum, Hyunjin'e de ulaşamıyorum. Sen bir Felix'e yazamaz mısın? Ağzını ararsın." dediğimde onaylayıp telefonu kapatmıştı.
Eve gitmek yerine burada Hyunjin'i beklemeye karar vermiştim. Daeun teyze Eunji'yi uyutmaya çalıştığı için gidip salonda oturup beklemeye başlamıştım, bir taraftan da Hyunjin'e mesaj atıyordum ve Jisung'ın yazmasını bekliyordum.
Mesaj sesi duyduğumda anında yanımda duran telefonu elime aldım. Hyunjin olmasını umarken Jisung'tı ama en azından o da bir şeyler söyleyebilirdi.
***
jisung:
felixin bir ilgisi yok
evinde
jeongin:
emin misin
yalan atıyor olmasın
jisung:
hayır kanka eminim
felix evde
telefonda konuştuk çünkü arkadan annesinin sesini duydum
hatta jeonginleysen bize gelsenize falan dedi
jeongin:
nerede o zaman bu çocuk
neyse ben sana yazarım sonra
çok sağol kanka
***
Telefonu alıp çıkmaya karar verdim. Endişeli olmamın yanı sıra şu an sinirliydim de. Benim geleceğimi bilmesine rağmen neden böyle bir şey yaptığını en basitinden neden bir mesaj atmadığını anlamıyordum. Daeun teyzeye eve gideceğimi söyleyip oradan ayrıldım. Çıkmadan abime de mesaj attığım için sokağın köşesinde buluşup eve geçtik.
Yüzümün düşük olduğunu fark ettiği için bir kaç kere sorunun ne olduğunu sorsa da bir şey dememiş onu geçiştirmiştim. O da fazla üstelememeye karar vermiş olmalı ki daha fazla soru sormamıştı. Eve gelir gelmez duş alıp yatağıma geçmiştim. Uyumak üzereyken gelen mesajla irkildim.
***
hyunjin:
jeongin evde misin?
özür dilerim bugün için
keşke bekleseydin beni
sana anlatmam gerekenler vardı
jeongin:
keşke sen de ben delirmeden önce iyi olduğunu söyleseydin hyunjin
felix sana bir şey yaptı diye kafayı yedim aynı zamanda kardeşine ve annene belli etmemeye çalışıyordum
ama sen tek bir mesaj bile atamadın bana
iyiyim bekle deseydin bile beklerdim seni sabaha kadar
hyunjin:
bu konuda hatalı olduğumun farkındayım jeongin
ama cidden acil bir işim çıkmasa sence seni bırakıp gider miydim bir düşün
özür dilerim gerçekten ama cidden çok önemliydi
jeongin:
sonra konuşalım mı hyunjin
hyunjin:
changbinle buluşmaya gittim
jeongin:
ne?
changbin mi?
felixin exkisi sevgilisi olan changbin değildir herhalde???
hyunjin:
evet o
ve bana anlattıklarına inanamayacaksın
sanırım artık felixin gerçek nedeni biliyorum
ehe
ŞİMDİ OKUDUĞUN
love will find away | hyunin ✓
Fanfiction[Tamamlandı] hyunin | texting uzun zamandır jeongin'e aşık olan hyunjin bir gün jeongin ve felix'in sevgili olmasıyla hayal kırıklığına uğrar fakat işler göründüğü gibi değildir, jeongin ve felix'in ilişkisinde gariplikler vardır.....