30|🌾

354 39 16
                                    


umarım beğenirsiniz, bölümün çoğunluğu düz yazı..




hyunjin:

hayır yani anlamıyorum

neden yağmurda markete gidip geliyorsun

jeongin:

acıkmıştım

hyunjin:

hasta oldun ama

abine söyleseydin arabayla alıp gelirdi

jeongin:

abimin eve uğradığı mı var

açlıktan ölse miydim hyunjin

hyunjin:

bana söyleyebilirdin

ya da dışarıdan sipariş edebilirdin

jeongin:

sen getirseydin sen hasta olurdun

hyunjin:

tamam tamam

şimdi bunu tartışmanın sırası değil

annenler hala dönmedi dimi?

jeongin:

yok hayır

iki gün sonra gelecekler büyükannem baya hastaymış

hyunjin:

tek başınasın birde çok güzel

ateşin var mı?

jeongin:

ölçmedim ama sanırım var

çok üşüyorum

ben biraz uyuyacağım

sonra konuşsak olur mu

hyunjin:

tamam dinlen güzelce

seni seviyorum sevgilim<3


***


Hyunjin'le mesajlaşırken sanki parmaklarıma ağırlık bağlanmış gibiydi. Zorlukla ona uyuyacağımı yazdım. Yazdığım gibi telefon elimin arasından kaymış yere düşmüştü. Üstümü bile değiştirmeye halim olmadığı gibi telefonumu da alacak halim yoktu. Üşüdüğüm için yorgana sıkıca sarılmıştım.

Hapşırıklarımın arasında gözlerim kapatıp kendimi uykuya bırakmıştım. Vücudumda dolanan ellerle önce annem sansam da sonradan abim olduğunu düşünmüştüm. Gözlerimi bile açacak halim olmadığı için gözlerim hala kapalıydı.

Abim benim tutup kaldıracağı zaman halsizliğimden dolayı "Hyung, bırak beni." demiştim. Sadece yorganıma sarılıp uyumak istiyordum.

"Jeongin yanıyorsun!!" diye azarlayan sesin abime ait olmadığı açıkça belliydi. Hyunjin olduğunu fark eder etmez açılmaya bile hali olman gözlerim kocaman olmuştu.

love will find away | hyunin ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin