The Protector Of Revenge

Κεφάλαιο 3

Μαργαρίτα - Daisy pov
Εφόσον ξεκινήσαμε για το σπίτι,για περίπου 2 μισή ώρες, βασικά για 30 λεπτά κανένας δεν μιλούσε. Εγώ κοιτούσα έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου το διαφορετικό περιβάλλον της τεράστιας πόλης. Τα τεράστια κτίρια και οι ουρανοξύστες ένιωθα να με καταπίνουν και να αφήνουν λίγο κομμάτι ουρανού! Κάτι τέλειος διαφορετικό από την πατρίδα μου την Ελλάδα. Έτσι αναστέναξα βαριά καθώς ήθελα να κλάψω, όμως συγκρατήθηκα γιατί δεν ήθελα να εξαγριώθει ο ξάδερφος μου! Έτσι έκλεισα τα μάτια μου και σε μισή ώρα με είχε πάρει ο ύπνος.

Derek pov
Κοιμόμουν του καλού καιρού στο δωμάτιο μου μετά από πολύ καιρό μιας και στην πανεπιστημιούπολη τα κρεβάτια είναι σαν να κοιμάσαι σε ράντζο. Καθόλου βολικά, αλλά και με δύο αλλοπρόσαλλα άτομα τα οποία τύχαινε να είναι φίλοι μου πλέον. Ευτυχώς όμως αυτό το καιρό δεν είχα φορτισμένο πρόγραμμα και με αυτό το τρόπο βρήκα την ευκαιρία να έρθω στο σπίτι μου να κοιμηθώ σαν άνθρωπος στο κρεβάτι μου. Όμως η θεία η αδερφή της μητέρας μου που έτυχε να με υιοθετήσει καθώς η αδερφή της εξαφανίστηκε παρατοντας με  σε εκείνη, ήθελε να με φόρτωσει με μια αγκαρια! Τον πατέρα μου ποτέ δεν τον γνώρισα καθώς κατόρθωσε να παρατήσει την μητέρα μου πρίν γεννήθω. Έτσι ενώ εκείνη μου μιλούσε και εγώ δεν κουνούσα ούτε βλεφάρο, απότομα άνοιξε τίς κουρτίνες και το φως του ήλιου χτύπησε το πρόσωπο μου κάτι μου με έκανε να βρίσω ψιθυριστά από την ενόχληση. Ήθελε να πάω στο αεροδρόμιο να παραλάβω την μικρή ξαδέρφη μου που ερχόταν από το εξωτερικό! Τότε από τα ξαφνικά τα σκεπάσματα μου απομακρυνθηκαν από κοντά μου καθώς η θεία μου τα τράβηξε για να σηκωθώ. Φυσικά την αγαπώ σαν την μητέρα που δεν είχα ποτέ, αλλά ώρες, ώρες δεν την αντέχω.

Arya: Σήκω ρε αγόρι μου! Θα αργήσεις!!! Σε 2 ώρες έρχεται η ξαδέρφη σου!!!
Derek: Μμμ...( Αναφώνησα ξερά καθώς σηκώθηκα σε ορθή γωνία στο κρεβάτι με κλειστά μάτια).
Arya: Ωραία! Εγώ πάω στην δουλειά! Σου έχω κάνει και καφέ! ( Μου είπε και πριν κλείσει την πόρτα αναφωνησε με έντονη φωνή για να τιμήσει τα σχετικά όπως πάντα). Ααα....! Και μην το ξεχάσω! Να της μιλήσεις γλυκά και μην την τρομάξεις με τον μουντό, ψυχρό χαρακτήρα σού! ( Η πόρτα έκλεισε).

Derek pov
Πραγματικά πόσο έχω ξενερώσει με αυτή την αγκαρια! Εφόσον είναι συγγενείς της  μητέρας μου γιατί δεν πάει να ζήσει με αυτή την σκύλα?! Αλλά ναι ξέχασα, δεν έχει δώσει σημεία ζωής εδώ και 25 χρόνια. Δεν μου αρέσει να είμαι κοινωνικός και ζήταω την ηρεμία μου. Ίσως να είναι κάτι που απέκτησα από εκείνη την σκύλα. Έτσι αναστέναξα βαριά και σηκώθηκα από το κρεβάτι μου σαν το ζόμπι καθώς έσερνα τα πόδια μου προς το μπάνιο, ώστε να κάνω ένα χαλαρωτικό ντουζ. Εφόσον χαλαρωσα και τελείωσα, ντύθηκα φοροντας ένα μαύρο τζίν, μία μαύρη ζιβάγκο μπλούζα και τα μαύρα γυαλιά μου. Πήρα κινητό κλειδιά και το πορτοφόλι στην κωλοτσεπη. Αμέσως κατέβηκα κάτω στην κουζίνα και είδα πάνω στο τραπέζι, δίπλα στην κούπα με τον καφέ μια φωτογραφία της μικρής ξαρδεφης μου! Πρώτα ξαδέρφια βλέπεις και δεν μιαζουμε καθόλου καθώς και ούτε μια φορά δεν έχουμε μιλήσει ή συνάντηθει έφοσον εκείνη γεννήθηκε σε άλλη χώρα. Η καημένη θα είναι σαν την μύγα μέσα στο γάλα. Εφόσον είχα λίγο χρόνο, έστω και 10 λεπτά ελεύθερο χρόνο, κάθισα και ήπια λίγο από το καφέ μου καθώς δεν μπορώ να το παραλείψω γιατί είναι η αδυναμία μου. Μετά από 7 λεπτά έφυγα για το αεροδρόμιο, ενώ εκείνη την ώρα που έφτασα στην είσοδο άκουσα ότι η πτήση θα καθυστερήσει για 20 λεπτά περίπου. Έτσι σύρθηκα ως την καφετέρια του αεροδρομίου για να πιω το δεύτερο καφέ μου. Όταν η πτήση ανακοινώθηκε από τα μεγάφωνα για την άφιξη του αεροπλάνου Ελλάδα- Αμερικής, κάθισα για λίγα λεπτά και μετά σηκώθηκα για να πάω στην είσοδο τής άφιξης των επιβατών για να υποδεχτώ την μικρή ξαδέρφη μου. Προσπαθούσα να βρώ την μύγα μέσα στο γάλα και τότε εκείνη με πλησιάζει με ένα καρότσι γεμάτο βαλίτσες που ίσα φαινόταν καθώς ήταν περίπου στο 1,65 ύψος. Φορούσε ένα μαύρο τζίν, άσπρη μπλούζα φούτερ και ένα καπέλο κάτω από την κουκούλα, το οποίο κάλυπτε το πρόσωπο της καθώς το είχε ελάχιστα σκυφτό, ενώ τα μακριά καστανοξανθα μαλλιά της έπεφταν  στο πλάι του δεξί ώμου της με χάρη. Ενώ μου συστήθηκε με επίσημο λόγο καθώς δεν μου είχε ρίξει ούτε ένα βλέμμα κάτι που με έκανε να παραξενεύτω και έτσι με προκάλεσε να κάνω ένα κρύο αστείο με την εμφάνιση μου για να σπάσω τον πάγο, αλλά δεν έπιασε. Έτσι μετά από την αμήχανη γνωριμία μάς ξεκινήσαμε για την έξοδο προς το αυτοκίνητο και τους ήταν που άκουσα ένα επιφώνημα πόνου από εκείνη. Χωρίς δεύτερη σκέψη της έβγαλα το καπέλο μαζί και την κουκούλα τα οποία αποκάλυψαν τα κόκκινα πρησμένα μάτια της από την αϋπνία και το κλάμα. Δεν μου αρέσει όταν οι άλλοι κλαίνε και γενικά μπροστά μου. Αμέσως την ρώτησα και εκείνη ξέσπασε πάνω μου μπροστά σε όλο τον κόσμο προσβάλλοντας με κάθως έλεγε ότι είχε έρθει να ζήσει σε μία ξένη χώρα, με ξένους ανθρώπους! Okay και εγώ τί κάνω εδώ?! Έχασα την πρωινή μου ρουτίνα για να έρθω να πάρω αυτό το κακομαθημένο μικρό! Αν δεν ήθελε να έρθει τότε τί ήρθε?! Νευρίασα τόσο που της έβαλα το καπέλο και την προειδοποιησα να μην κλάψει πότε μπροστά μου! Έβαλα τίς βαλίτσες στο πορτμπαγκάζ φύγαμε για το δρόμο του γυρισμού. Κανένας δεν μιλούσε, παρά εκείνη κοιτούσε έξω από το παράθυρο την απέραντη πόλη του Σάν Φρανσίσκο καθώς αναστεναζε βαριά και με αυτά την πήρε ο ύπνος. Έτσι σκέφτηκα ότι την ανάγκασαν να έρθει ως εδώ. Ίσως ο θείος μου είναι ίδιος σαν την σκύλα αδερφή του. Ύστερα από 2,5 περίπου ώρες φτάσαμε έξω από το σπίτι και χωρίς να την ενόχλησω, βγήκα έξω από το αυτοκίνητο και κουβαλούσα τις βαλίτσες έξω απο το υπνοδωμάτιο απέναντι ακριβώς από το δικό μου. Παρατήρησα ότι οι βαλίτσες τις είχαν μουντά χρώματα καθώς είχαν αποχρώσεις μαύρου, ενώ εγώ περίμενα να είναι όπως όλων των κοριτσιών με λουλούδια ή χρώμα ροζ, αλλά από ότι φαίνεται έχει μουντό στυλ σαν εμένα. Έτσι χωρίς να παραλείψω κατέβηκα για να την ξυπνήσω ενώ την είχα αφήσει να κοιμάται στο αυτοκίνητο. Καθώς άνοιξα την πόρτα του συνοδηγού με έπιασε μία κρίση γέλιου καθώς την είδα να κοιμάται με ανοιχτό το στόμα ενώ το κεφάλι της ήταν όλο προς τα πίσω στο προσκέφαλο του καθίσματος και τα λίγα σάλια να πέφτουν από τα μεσαίου μεγέθους φουσκωτά χείλη της. Εκείνη ξύπνησε ενώ την σκούντιξα και με ξαφνιασμένο ύφος με κοίταξε με τα μεγάλα γουρλωμένα μάτια της. Είχα μείνει να την κοιτάω καθώς είχε φύγει η κοκκινιλα και το πρήξιμο από τα μάτια της και φάνηκε το τέλειο χρώμα τους. Αναφώνησα από θαυμασμό σε βουβό τόνο καθώς είχε ένα ωραίο καστανό πράσινο χρώμα......

Γειά τί κάνετε?!
Άλλο ένα κεφάλαιο από μένα για σάς με αγάπη ❤️✨

Τί λέτε να γίνει την πρώτη μέρα στο σχολείο?!