Untouchable Billionaire (Ongoing)

SEIS

Napamulat ako sa sikat ng araw. napa igting ako ng hawakan ko pagmumukha ko.

"wala na sira na beauty ko,arghh!" sabay hawak sa pagmumukha ko. Umalis ako ng higaan at humarap sa salamin

"wala na pangit ko na najumbag na ni pader ang body ko, omaygas ma lips"its broke

napaayos ako ng upo ng pumasok si Senyora "How's your sleep?" nakangiti netong tanong. Well not good dahil sira na beauty ko

"okay lang po" malumnay na sagot ko, medyo okay na magsalita medyo hurt lang ng kunti

Napatingin ako sa kamay ko may sugat din pala to. Haist wala na pangit ko na talaga pero mas pangit yung Dalawang bakulaw.

'Shit si Lukas' kumain na ba siya? Ginamot ba ni tiyang pasa Niya?
Kung buhay pa si mama siguradong may nanggagamot na sa amin.

"baba ka lang pag ready ka na" tinignan ko siya at ningitian kahit na ang sakit igalaw

" just be yourself, don't hide your true feelings,okay ? . Cry as long as you want."

iiyak pa ba ako ulit? Magang-maga na mata ko.

I choose to take a bath para naman maging fresh and looking young kesa sa umiyak pa. tama na yung kagabi.

enough is enough!

I want revenge, i want to take them down hanggang sa magkaawa sila sa akin.

Revenge isn't enough i guess, i want them to be dead. Gusto kong marinig ang hiyaw nilang nasasaktan habang dahan-dahan ko silang binabalatan ng buhay. That would be great.

--
Bumababa na ako at sumabay sa kanila kumain. They looking at me na para bang gusto na nilang magtanong for what happened- I'm not ready. Baka di pa ako nagsisimulang mag-salita umiiyak na ako.

I don't want them to see me being WEAK.

Natapos nalang kami sa pagkain ganun parin yung set-up. Tahimik. Ang Awkward.

"Salamat po sa pagkain" tumayo na ako at pumunta sa kusina para sana ipagpaalam sa maid na ako na maghuhugas

"let's talk"

Sumunod ako sa kanya papuntang hardin, isang Magandang Hardin na pagmamay-ari ng senyora. Para itong isang Magical forest sa dami ng paru-parong lumilipad - mga Rosas na Kay lusog kahit na magkakaibang kulay.

Di ako umimik wala din naman akong sasabihin, siya lang naman nag aya.

"Feel free to speak your mind" san ba ako magsisimula?

"wala naman po akong sasabihin"kahit Marami naman talaga

"What was your favorite food or dessert when you were a child?" need pa ba malaman?

"di naman po ako mapili, kung ano ang inihain yun ang kakainin. yun ang turo ni mama sa amin " di na uli nagsalita si Don bagkos ay nakikinig ito sa kwento ko

Kung gaano kabait si mama, paano kami nito pinalaki at protektahan galing kay papa.

"turo na din ni mama yung maging malakas. Kaso yung lakas na meron ako di sumakto ni hindi ko nga naprotektahan kapatid ko sa mga asungot na yun. " napayuko ako sa sama ng loob sa sarili

"Gusto ko pa lumakas, gusto ko sumobra ang lakas na maiipon ko. Gusto ko gumanti. Gusto ko silang mawala sa mundo." lumalakas loob ko sa tuwing naaalala ko ang sinapit namin magkapatid sa kamay ng tiyohin namin at ama.

"Hmm." tipid naman neto magsalita

"Saka mo na isipin yang ganti mo, pagaling ka muna" sabay abot sa akin ng ice pack para sa namamaga kung mukha at lunas sa lahat ng galos.