Siyah Gökkuşağı

Yeni okul.

Babamın beni kazadan 1 yıl sonra aksatmadan getirdiği psikoloğumla son günüm. Mutlumuyum? Evet.

Içine kapanık bir kız olduğumdan psikoloğumla pek iyi anlaşmıyor olabilirim ama bu kadınında bir sabrı yokki. Psikolog olmak için önce sabırlı vee sakin olunmalıdır.

Bu kadın aksine son günüm diye utanmasa kalkıp göbek atacak.

Psikoloğum biraz konuştuktan sonra ayağa kalkıp "Kendine dikkat et ve moralini bozmamaya çalış. İlaçlarını 1 ay kadar daha kullan. Daha sonra bırakabilirsin." Diyerek elini uzattı.

Uzattığı elini önce babam sonra ben sıkarak "Görüşürüz." Deyip çıktık.

Çıkınca derin bir nefes alıp verdim. Rahatlamış gibiydim. Babamın bana baktığını fark ettiğim de gülümsedim. Zaten ister istemez gülümsememi tutamıyordum.

Babam da gülümseyerek "Ne o, mutlusun?" Dedi.

"Kurtuldum. Mutluluktan da öteyim." Dedim.

Babam sol kolunu sol omzuma attı. Bende ona bakıp gülümseyerek "Baba ben acıktım. Önce Burger King'e gitsek, sonra da alışverişe olur mu?" Dedim.

O da "Bakarız." Dedi.

"Yaa babaa. Lütfenn."

"Tamam tamam." Dedi gülümseyerek.

Ben de gülümsedim. Babama bakarak içimden iyi ki varsın, iyi ki benim babamsın dedim. Babam her şeyin en iyisini hak ediyordu.
Zor zamanında hep benim yanımda oldu. Sadece baba değil annede oldu. Benim durumumda olan bazılarının babası onları terk edip, sokağa atıp veya uğraşmayıp başkasına satabilirdi.

Böyle anne babalarda vardı ve annem olmasa da en azından böyle bir babam olduğu için şanslıydım.

Arabanın ön koltuğuna binip kemerimi taktım. Babam da binip kemerini taktıktan sonra arabayı çalıştırdı.

Babam arabayı sürerken ben de vine seyrediyordum. Bazıları gerçekten komik olduğundan ziyade diğerleri sıkıcı olabiliyordu.

Geldiğimiz de babama dönüp "Yağmur'u da çağırıcam." Dedim.

Babamda onaylarcasına başını salladı.

Bende line dan Yağmur'a biz şimdi burger king deyiz sonra alisverise gidicez sen de glsene? Yazıp gönderdim. Bazı kelimelerde sesli harfleri kullanmıyorum.

Sipariş vermeden Yağmuru bekledik. Bana 5 dk ya geleceği hakkında mesaj yazmıştı.

Yağmur koyu kahverengi dalgalı saçlı, koyu kahverengi gözlü, bendn 1-2 cm kısa -ki bende 1.72 boyundayım- zayıf bir genç kız.

"Naber kuzen?" Sesini duyduğum da Yağmurun geldiğini anladım ve hiç yerimden kalkmadan "iyi senden?" Dedim.

"Iyi."

" Hadi acıktım lan."

Gidip yemekleri söyledikten  sonra hazırlamalarını bekledik. Hazirladıklarında alıp yemeyr başladık. Yağmur ikidebir kulağıma eğilip "Sana ankatmam gereken şeyler var." Dedi.

Meraktan çatlamak üzereyim. Babam yemeğini bitirip tuvalete gittikten sonra Yağmur anlatmaya başladı.

"Hani geçen sen gelmemiştin biz de Alara'lara gitmiştik ya? Ha işte orada bur çocuk vardı taam mı-"

"Tamam."

"Off kızım bi dinle ya. Her neyse işte konuştuk falan ismi Poyraz'mış. Çok tatlı. Hele gamzeleri. Çocuğun anası rusmuş babası Türk. Böyle kahvere- dur ya ben neden sana anlatıyorum fotoğrafı vardı." Deyip telefonunu biraz kurcaladıktan sonra çocuğun resmini gösterdi.

"Hıı çok yakışıklı allah sahibine bağışlasın." Dedim içeceğimi yudumlarken.

O da bana ters bir bakış atıp "Tamam bundan sonra sana hiç bir şey anlamıyorum." Deyip kollarını göğsünde birleştirdi.

"Anlatacak çok şeyin varda sanki."

"Tabi var. Hem sende meraklısın. Hah çatla merakından." Diye trip atmaya devam etti.

Babam nerede kaldı? Neyse gelir birazdan. 

Babam geldiğinde telefonla konuşuyordu. Neden anlamıyorum ama bir yolu telefonda konuşup tarif ederken neden elini kolunu sağa sola sallıyor.  Sanki adam görecekte.

Babam telefonu kapatıp "Kızlar ben sizi avm ye bırakayım, benim işim çıktı.  Aradığınız da gelir alırım sizi." Dedi.

Yağmur la ben birbirimize bakıp sırıttık.