Birkaç ay önce
"Özür dilerim, ben artık sana karşı bir şey hissetmiyorum. Ayrılalım."
Kageyama öylece donup kalmıştı. Neyden bahsediyordu bu çocuk? Onlar daha aynı eve çıkacak, kedi besleyecek, evlenecek, çocuk evlat edinecek, birlikte öleceklerdi. Ve daha aklına gelemeyen bir sürü şey. Hayır, hayallerini gerçekleştiremeden onu bırakmazdı, bırakamazdı ki Shoyo'su.
"Shoyo, ne diyorsun sen?"
"Üzgünüm ama elimde değil. Artık bir şeyler hissetmediğim biriyle olan ilişkimi sürdüremem, bu sana da haksızlık olur."
"Şaka yapıyor olmalısın."
Hinata kafasını iki yana salladığında ne diyeceğini bilemiyordu, aklı durmuştu sanki.
"Bizim hayallerimiz vardı, Shoyo."
Hinata'nın gözleri doldu, bir şey diyemedi.
"Gerçekleştirmeyecek miyiz?"
Kageyama omzundan tuttu çocuğun.
"Hani her zaman yanımda olacaktın? Her şeyi beraber atlatacaktık... Söz vermiştin, üzüldüğüm her anımda benimle olacaktın, birlikte olacaktık kötü zamanlarımızda. Sonsuza kadar sevecektik birbirimizi. Sözlerini tutmayacak mısın, Shoyo? Hiçbirini mi?"
Hinata umutsuz gözlerle ona baktı.
"Ama bana bakma öyle, sakin olma bir şey söyle. Öleceğim be hiç mi sevmedin?"
Dizlerinin onu daha fazla taşıyamayacağını hissettiğinde yere çöktü.
"Karşılıksız olmaz ki... Ölüler alkış tutmaz ki. Bak öldüm ben, hiç mi sevmedin?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
bana bakma öyle - kagehina
Fanfiction"Bak öldüm ben, hiç mi sevmedin?" [bxb] [haikyuu kagehina fanfic] [angst] [tw: intihar] [vagon'un ama bana bakma öyle şarkısının sözleri kullanılmıştır]
