"Sana çiçekler getirdim, Kageyama. Senin kadar güzel olmasalar da..."
Mezarına çiçekleri bırakıp oraya çömeldi.
"Her şey için özür dilerim. Keşke sana onları söylemeseydim, keşke sözümü tutsaydım. Çok üzgünüm, Kageyama. Son pişmanlık fayda etmiyor, biliyorum. Yine de seni çok sevdiğimi bil istedim.
"Bana zarar vereceğinden değil, kendine zarar vereceğinden korktum. Sana bir şey olması ihtimali deli etti beni. Şok oldum, kalakaldım. Konuşamadım bile. Keşke konuşabilseydim, belki şu anda yanımda olurdun da bu çiçekleri sana verebilirdim."
Gözleri dolarken yüzüne buruk bir tebessüm kondurdu.
"Asla geriye bakma, saçma mesajlar atma. Kaç ve barında saklan."
Burnunu çekip konuşmaya devam etti.
"Sen gideli üç yüz on yedi gün oldu, Kageyama... Üç yüz on yedi gün, dalgalarda var bir hüzün. Bağla betonu suya atla...
"Keşke betonu bağlayıp suya atlayan sen değil, ben olsaydım."
~sᴏɴ~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
bana bakma öyle - kagehina
Fanfiction"Bak öldüm ben, hiç mi sevmedin?" [bxb] [haikyuu kagehina fanfic] [angst] [tw: intihar] [vagon'un ama bana bakma öyle şarkısının sözleri kullanılmıştır]
