"A-ano ba ang nagawa ko at palagi kang galit sakin? W-why do you hate me so much?" My voice broke as I say those words. My eyes started to water, making my vision a little bit blurry.
Tinitigan niya lang ako. His eyes were ice cold na mas lalong nagpabigat sa pakiramdam ko. Wala siyang pakialam and I'm aware of that. Kahit siguro magpakamatay pa ako sa harap niya ay wala siyang gagawin para pigilan ako. Sanay na ako. Sanay na sanay na ako, pero bakit masakit parin? Bakit ang sakit-sakit parin?
His answer surprised me. "I don't hate you." Malamig na sabi niya.
Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. I was happy...very very happy. Nagsisimula na naman ang puso kong umasa na kahit papano ay may nararamdaman na siya sakin. Pero ang mga sumunod niyang sinabi ang nagpaguho ng mundo ko.
"I just don't like you." He said and walked away from me.
--------------------
Hi! First story ko po ito and I hope na susuportahan niyo po ako.. salamat! :*