bilinmeyen numara:
bugün beden dersinizde kilolar ölçülürken,
yoktun
jeongin:
ya, sahi mi
hiç dikkat etmemiştim
bilinmeyen numara:
cidden gitmen mi gerekiyordu?
jeongin:
hayır,
ama ben gitmeyi tercih ettim
problem?
bilinmeyen numara:
bana bu kadar katı ve sert cevaplar vermeni anlamıyorum
seni kıracak veya üzecek bir şey yaptığımı bilmiyordum
jeongin:
yaptığın tek şey boş
öğün atladığımı fakat atlamamam gerektiğini falan
ben de biliyorum bunları
beş yaşındaki kuzenim de acıktığında yemek diye bağırıyor
altmış yaşındaki babam da acıktığında anneme yemek koymasını söylüyor
bilinmeyen numara:
pekala
sen acıktığında ne yapıyorsun peki?
jeongin:
aç kalmaya devam ediyorum?
bilinmeyen numara:
jeongin,
vücudun veya görünüşün hakkında ne seni tatmin etmiyor?
harika bir yüzün var
tilki gözleri gibi gözlerin,
harika kalkık bir burnun,
gülümsediğinde parıldayan dişlerin ve
pespembe dudakların var
yüzünü geçtim
vücudun da harika ve sen yemek yemeyerek işleri hem vücudun hem de mentaliten adına kötüleştiriyorsun
jeongin:
yemeye başladığımda kendimi durduramıyorum, anlamıyorsun
bir kez başladım mı, sadece devam ediyorum
ben de hiç başlamıyorum bu yüzden
bilinmeyen numara:
jeongin
jeongin:
sana ne anlatıyorsam
kafa açan birisin yalnızca
görüldü.
